بررسي ارتباط پلي مورفيسم درجي/ حذفي ژن ACE و ابتلا به ليوميوماي رحمي در زنان ايراني

Exploring the Link between ACE Insertion/Deletion (I/D) Polymorphism and Uterine Leiomyomas

مقدمه: هنگامي كه سلول هاي عضلاني صاف ميومتر ديواره رحم با رشد غيرعادي همراه باشند، بيماري ليوميوما تظاهر مي يابد. ژن ACE كد كننده كانورتازي است كه عمدتا در سلول هاي اندوتليال عروقي ترشح مي شود و در سيستم رنين آنژيوتانسين كنترل كننده فشارخون است. اين ژن واجد يك پلي مورفيسم درجي/ حذفي (I/D) است كه با افزايش سطح سرمي و بافتي ACE مرتبط مي باشد. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط اين پلي مورفيسم ژني و ابتلا به ميوم است. روش بررسي: در يك مطالعه مورد- شاهدي، 55 بيمار مبتلا به ليوميوماي رحمي و 78 خانم سالم مورد بررسي قرار گرفتند. پس از كسب رضايت، نمونه هاي خون جمع آوري و استخراج DNA توسط روش Salting-out انجام گرفت. تعيين ژنوتيپ با استفاده از واكنش PCR انجام گرديد. محصولات تكثير شده دو باند 190 و 490 جفت بازي را كه به ترتيب نشان دهنده آلل D و آلل I هستند را نشان دادند. مقايسه گروه ها با استفاده از آناليز كاي مربع انجام گرفت. نتايج: فركانس آلل D در گروه بيمار 0.55 و در گروه كنترل 0.51 بوده است. همچنين فركانس آلل I در گروه بيمار و شاهد به ترتيب 0.45 و 0.49 بودند. نتايج نشان داد كه با در نظر گرفتن ژنوتيپ II به عنوان ژنوتيپ مرجع، افراد هموزيگوت DD از شانس خطر بيشتري براي ابتلا به ميوم رحمي برخوردارند (نسبت شانس 1.37)، اين در حالي است كه افراد هتروزيگوت شانس خطر مشابه اي با ژنوتيپ مرجع II نشان دادند. بحث: فشارخون بالا به طور قابل توجهي با فيبروئيدهاي رحمي در ارتباط است. مشخص شده كه آسيب آترواسكلروتيك عروق خوني رحم و فرآيندهاي التهابي ناشي از آن ممكن است نقش مهمي در ايجاد ميوم رحمي بازي كند. مطالعه حاضر رابطه مثبتي را بين پلي مورفيسم ACE (I/D) و ابتلا به ميوم رحمي نشان داد. اين يافته شاهدي بر نقش مهم سيستم رنين– آنژيوتانسين در پاتوژنز ميوم است.

Introduction: Uterine leiomyomas arise from the proliferation of smooth muscle cells. ACE gene encodes a convertase enzyme mainly secreted in vascular endothelial cells which is involved in the renin–angiotensin system and blood pressure controlling. This gene has an insertion/deletion (I/D) polymorphism correlates to serum and tissue ACE levels. The aim of this study is to elucidate the relationship between ACE gene variation and the development of myom. Methods: The samples of 55 uterine leiomyoma patients and 78 healthy women were studied. After obtaining informed consent، blood samples were collected and DNA extraction was performed by Salting-out method. Genotyping was performed using PCR reaction. The amplified products were two bands of 190 and 490 bp، which represents D allele and I allele، respectively. Statistical analysis was done using Chi-square test. Results: The D allele frequency was 0.55 in the patient group and 0.51 in the control group. The I allele frequencies in the two groups were 0.45 and 0.49، respectively. The results showed that taking the II genotype into account as reference genotype; homozygous DD individuals were at increased risk of uterine myoma (Odds ratio: 1.37). However، heterozygous ID showed a similar risk with the II genotype as the reference group. Conclusion: High blood pressure is significantly associated with uterine fibroids. It has been shown that atherosclerotic damage of uterine blood vessels and the inflammatory process caused by it may play an important role in the development of uterine myoma. This study indicates a positive relationship between the ACE (I/D) polymorphism and the risk of uterine myoma. This finding is evidence of the important role of the renin–angiotensin system in the pathogenesis of myoma