تحليل هويّت و جايگاه زن در «سووشون» سيمين دانشور و «پرنده من» فريبا وفي

An Analytical Study of Women and Their Station in the Novels of Simin Daneshvar’s Suvašun and Fariba Vafi’s My Bird

اين مقاله به بررسي تصوير ارايه شده از زن در دو اثر ادبيات داستاني مدرن ايران «سووشون» از سيمين دانشور و «پرنده ي من» از فريبا وفي مي پردازد . بررسي و تحليل زن در دو اثر فوق با دست يابي زبان و مشخصه هاي لفظ و محتوا و نيز كاربرد فرهنگ و ايدئولوژي خاص حاكم بر جامعه درباره ي زن، مورد نظر نگارندگان بوده است. لذا برجسته كردن تصاوير زنان در آثار فوق، بازتاب تجربه ها و عواطف زنانه، نيز انعكاس مصاديق انديشه هاي متعصبانه چون تحقير و استثمار زن، محدوديت هاي فردي و اجتماعي، ترجيح مرد بر زن و هويت باختگي از مضامين مهم آن است. بدين منظور اين جستار در يك خوانش ساختار شكنانه با روش تحليلي- توصيفي به واكاوي اين فرهنگ مي پردازد كه نويسندگان زن معاصر به شدت تمايل دارند كه فرد را از دريچه نگاه مردانه رها كنند و چهره ي زناني را به نمايش بگذارند كه خواهان وضعيت بهتري براي خود هستند اما فشارهاي بيروني آنها را مجبور به زندگي بي تحرّك مي كند.

This article aims to study the image of women in two Iranian modern novels: Suvašun by Simin Daneshvar and My Bird by Fariba Vafi. The writers have tried to review and analyze the form and the content of the novels as well as the culture and ideology of the society laid on the women as depicted in the two novels. In this regard, a vivid picture of women, the reflection of their feelings and sentiments, the superiority of men over women, the dogmatism imposed on them, their being humiliated and exploited, the individual and social boundaries for them, and their lost identity have been focused on. In an analytic-descriptive method and through a deconstructive approach, the present study has explored the new wave in which contemporary female writers trend towards fighting a masculine way of looking at women and adopting a thoroughly feminist one instead in order to exhibit a new picture of women who want reforms in their situation but are doomed to live a passive life under outlying suppressions