بررسي آزمايشگاهي اثر آنتي ميكروبيال فتودايناميك تراپي روي استرپتوكوكوس موتانس

Evaluation of the Effect of Antimicrobial Photodynamic Therapy on Streptococcus Mutans; An In vitro Study

مقدمه: افزايش مقاومت پاتوژن هاي دهان به مواد آنتي ميكروبيال مرسوم منجر به استفاده از روش هاي جايگزين براي غلبه بر مقاومت ميكروبي شده است. هدف از اين مطالعه آزمايشگاهي،بررسي اثر آنتي ميكروبيال فتودايناميك تراپي روي باكتري استرپتوكوكوس موتانس بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه آزمايشگاهي از ليزر ديود با طول موجnm 810 در حضور EmunDo به عنوان ماده فتوسنسيتايزر استفاده شد. سوسپانسيون هاي استرپتوكوكوس موتانس آماده سازي و بر مبناي نوع درمان به 6 گروه تقسيم شدند: يك- EmunDo،دو تابش ليزر ديود (mW100، 90 ثانيه)، سه تابش ليزر ديود (mW30، 300 ثانيه)، چهار Emundo + تابش ليزر ديود (mW100، 90 ثانيه)، پنج EmunDo + تابش ليزر ديود (mW30، 300 ثانيه)، شش گروه كنترل كه تحت هيچ درماني قرار نگرفت. يك بار بلافاصله و يك بار24 ساعت بعد از فتودايناميك تراپي، از سوسپانسيون هاي باكتري كشت تهيه شد. ميكروارگانيسم هاي زنده استرپتوكوكوس موتانس بعد از انكوباسيون در دماي °C37، شمارش و به صورت واحد تشكيل دهنده كلوني (CFU) گزارش شدند. تحليل آماري داده ها به وسيله آزمون اندازه گيري داده هاي تكراري در سطح معني داري 0/05 انجام شد. يافته ها:براساس آناليز اندازه گيري داده هاي تكراري، اختلاف معني داري در تعداد كلوني هاي استرپتوكوكوس موتانس چه بلافاصله و چه 24 ساعت بعد از فتودايناميك تراپي بين گروه هاي مورد بررسي ديده نشد (p<0/05). در تمامي گروه ها تعداد كلوني هاي استرپتوكوكوس موتانس 24 ساعت بعد از فتودايناميك تراپي در مقايسه با بلافاصله بعد از درمان به صورت قابل توجهي افزايش يافت (p<0/001). نتيجه گيري: تحت شرايط اين مطالعه، فتودايناميك تراپي تاثيري بر بقاي استرپتوكوكوس موتانس نداشت. با وجود اين، داده هاي مبتني بر شواهد بيشتري در زمينه مواد فتوسنسيتايزر مختلف و پارامترهاي ليزر جهت دستيابي به نتيجه گيري قطعي مورد نياز است.

Introduction: Increased resistance of oral pathogens to conventional antimicrobial agents has led to the use of alternative methods to overcome microbial resistance. The purpose of this in vitro study was to evaluate the effect of antimicrobial photodynamic therapy on Streptococcus mutans. Materials & Methods: In this in vitro study, a diode laser emitting a wavelength of 810nm was used in association with EmunDo as a photosensitizing agent. Suspensions of Streptococcus mutans were prepared and divided into six groups by treatment: 1) EmunDo, 2) diode laser irradiation (100mW, 90 seconds), 3) diode laser irradiation (300mW, 30 seconds); 4) EmunDo+diode laser irradiation (100mW, 90seconds), 5) EmunDo+diode laser irradiation (300mW, 30 seconds), 6) control (no treatment). Immediately and 24 hours after photodynamic therapy, the bacterial suspensions were cultured. After incubation at 37°C, viable microorganisms of Streptococcus mutans were counted and the results were reported in colony-forming units (CFU). Data were analyzed by repeated measures analysis of variance at significance level of 0.05. Results: According to the repeated measures analysis, no significant between-group differences were found in the number of Streptococcus mutans colonies, either immediately or 24 hours after photodynamic therapy (P>0.05). The number of Streptococcus mutans colonies increased significantly at 24 hours after photodynamic therapy compared to immediately after treatment in all groups (P<0.001). Conclusion: Under the conditions used in this study, photodynamic therapy had no effect on viability of Streptococcus mutans. However, more evidence-based data are required regarding different photosensitizing agents and laser parameters for a definite conclusion.