تاثير يك دوره تمرينات تعادلي نوين در آب و خشكي، بر مقياس ناپايداري، درد و تعادل ورزشكاران مبتلا به ناپايداري مزمن مچ پا

The effect of a new balance training period in the land and water on instability index, pain, and balance in the athletes with chronic ankle instability

مقدمه: پيچ خوردگي مزمن مچ پا، يكي از شايع ترين آسيب ها در بين ورزشكاران است. نتايج تحقيقات حاكي از ضعف تعادل و وجود ناپايداري مچ پاي اين افراد است. هدف از مطالعه حاضر، تاثير يك دوره تمرينات تعادلي نوين در آب و خشكي، بر مقياس ناپايداري، درد و تعادل ورزشكاران مبتلا به ناپايداري مزمن مچ پا بود. روش بررسي: در اين مطالعه نيمه تجربي، 30 ورزشكار مبتلا به اسپرين مزمن مچ پا، با نمونه گيري هدفمند انتخاب و تصادفاً در دو گروه تمرين درماني در آب و خشكي قرار گرفتند. درد، ناپايداري، تعادل ايستا و نيمه پوياي آزمودني ها قبل و بعد از مداخله تمرين درماني، اندازه گيري شدند. مداخله شامل شش هفته تمرينات تعادلي نوين در آب و خشكي بود. براي آناليز داده ها از نرم افزار spss(22) و جهت مقايسه نتايج پيش آزمون و پس آزمون، از tزوجي و جهت مقايسه ميانگين متغيرهاي مورد مطالعه بين دو گروه، ازt استيودنت استفاده و سطح معناداري آزمون ها 0.05 در نظر گرفته شد.نتايج: يافته ها نشان داد كه، هر دو گروه تجربي، در مقياس هاي ناپايداري (0.001=p)، تعادل ايستا (0.001=p) و نيمه پويا (0.002=p)، نسبت به قبل از مداخله، تفاوت معناداري نشان دادند، اما در خصوص متغير درد تفاوت معنادار نبود (0.38=p). ليكن، مقايسه ميانگين متغيرهاي مورد مطالعه، بين دو گروه؛ در سنجش مقياس ناپايداري(0.1=p)، تعادل ايستا (0.8=p و 0.06=p)، نيمه پويا (0.001=p و 0.9=p) و درد (0.5=p)، تفاوت معنا داري نشان نداد. نتيجه گيري: بسياري از متخصصين باليني، تمرين درماني در محيط آب را به ورزشكاران آسيب ديده مچ پا پيشنهاد مي دهند؛ كه علاوه بر وقت گير بودن بسيار هزينه بردار مي باشد، نتايج مطالعه حاضر پيشنهاد مي دهد كه افراد داراي ناپايداري مزمن مچ پا مي توانند با استفاده از ابزارهاي دردسترس، حتي در محيط خانه نيز به بازتواني بپردازند.

Introduction Ankle sprain is one of the most common injuries among the athletes. According to some research، balance deficit and ankle instability are reported in those with chronic ankle instability. The aim of this study was studying the effect of 6 weeks' new balance training in the land and water on balance، instability index and pain in the athletes with chronic ankle instability. Methods In this semi-experimental study، 30 athletes with chronic ankle instability were selected with purposeful sampling and randomly were placed in two groups (aquatic and land therapy). Pain، instability، the static and semi-static balance were measured pre and post training. The intervention included the six-week modern balance training in the water and land. To analyze the data، SPSS (22) software was used. to compare the results of the pre-test and post-test، paired sample t-test and to compare the means between two groups، the independent sample t-test was used. The significance level was 0.05. Results The results showed that both experimental groups had a significant difference in the instability index (P=0.001)، static (P=0.001) and semi-dynamic (P=0.002) balance compared to the pre-intervention stage، but there was no significant difference in pain variable (P=0.38). However، comparison of the means of the studied variables between the two groups did not show a significant difference in the instability index (P=0.1)، static (P=0.8، P=0.6)، semi-dynamic (P=0.9، P=0.5) and pain (P=0.8). Conclusion Many clinicians propose water-based exercises in the ankle injured athletes، which are costly in addition to time-consuming. The results of this study suggest that the patients with chronic ankle instability can rehabilitate by use of available tools، even at home