پديد آورندگان :
ابراهيميان، حميدرضا مركز تحقيقات كشاورزي اصفهان - بخش تحقيقات چغندرقند , خدادادي، حسين مركز تحقيقات كشاورزي استان چهارمحال بختياري , جهاداكبر، محمدرضا مركز تحقيقات كشاورزي اصفهان - بخش تحقيقات چغندرقند
چكيده فارسي :
در سالهاي 1372، 1374، 1375 اثر ازت، فسفر و پتاسيم بر عملكرد كمي و كيفي چغندرقند (Beta vulgaris) رقم RT 41 در ايستگاه تحقيقاتي شهركرد مورد بررسي قرار گرفت. در اين تحقيق چهار ميزات ازت خالص (0، 90، 180، 270 كيلوگرم در هكتار). سه ميزان اكسيد فسفر (P2P5) (0 ، 90 و 120 كيلوگرم در هكتار) در يك آزمايش فاكتوريل با طرح پايه بلوكهاي كامل تصادفي در سه تكرار ارزيابي گرديد. در كنار تيمارهاي هر بلوك، دو تيمار N180 P90 K50) و (N180 P90 K100 مقايسه شدند.
نتايج حاصله نشان داد كه عملكرد ريشه در هر سه سال آزمايش تحت تأثير مقادير مختلف ازت قرار داشته و با افزايش مصرف ان عملكرد ريشه زياد شده است. در سال 1374 بيشترين عملكرد ريشه در نتيجه مصرف 270 كيلوگرم ازت خالص در هكتار حاصل شد كه با مصرف 180 كيلوگرم تفاوت آماري نشان نداد. در دو سال ديگر ازمايش مصرف 90 كيلوگرم ازت خالص در هكار با تيمارهاي بالاتر تفاوت معني دار نشان ندادند. در كليه سالها با افزايش مصرف ازت درصد قند كاهش يافت. در سال 1374 مقادير ازت مصرفي، سديم ريشه و در سال 1372 پتاسيم ريشه را تحت تأثير قرار داد و موجب افزايش مقدار آنها در ريشه گرديد. در هر سه سال افزايش ميزان ازت مصرف موجب افزايش ازت ريشه گرديد. عملكرد قند سفيد نيز تحت تأثير مقدار ازت قرار گرفت و با افزايش آن عملكرد قند سفيد افزايش يافت. حداكثر عملكرد قند سفيد در سال 1374 در تيمارهاي 270 كيلوگرم ازت خالص حاصل شد كه با تيمار 180كيلوگرم تفاوت معني داري نشان نداد. در صورتيكه در سالهاي 1372 و 1375 تيمار 90 كيلوگرم با تيمار 270 كيلوگرم تفاوت آماري نداشت. در مجموع با توجه به ميزان مواد آلي خاك مصرف 90 تا 180 كيلوگرم ازت خالص بهترين نتيجه را داد.
فسفربرهيچ يكي از صفات كمي و كيفي تأثير محسوسي برجاي نگذاشت. اثرات متقابل ازت و فسفر معني دار نشد.
تيمارهاي داراي پتاسيم با تيمارهاي مشابه فاقد اين عنصر در هيچ يك از صفات كمي و كيفي چغندرقند تفاوت آماري نشان ندادند. دليل معني دار نشدن فسفر و پتاس را مي توان ناشي از بالا بودن مقادير آنها در خاك دانست.
چكيده لاتين :
The effects of N, P and K fertilizers on sugar beet yield and quality were assessed by using T4IR cultivar during 1994, 1996 and 1997 at Shahre Kord Agricultural Research Center. In this study for rates of N (0, 90, 180 , 270 Kgha-1), three rates of P2O5 (0, 90, 120 Kgha-1) fertilizers were evaluated in a factorial experiment using randomized complete block design with three replications. Two other treatments (N180, P90, K120 and N180, P90 K50) also were tested. The results showed that, root yield was affected by different nitrogen rates in every three years and with it’s increasing, root yield increased. I 1995 the maximum root was obtained with 270 kg-1 and were non significant with 180kg Nha-1 . Therefore in 1994, 1997, 90kg Nha-1 were non significant with 270kg Nha-1 . Sugar content decreased as N rate increased from 0 to 270 in each of the three years but brei K and alpha amino N increased. The white sugar yield was affected by N rates and increased as N rates increased and maximum white sugar yield was obtained with 270 kgha-1 in 1996 and it’s difference with 180 kg Nha-1 was not significant. Therefore in 1994 and 1997 90 kg Nha-1 showed no difference with 270 kgNha-1 . The effect of P fertilizer on quality and quantity of sugar beet characteristics was non significant. The effect of N×P on root yield, sugar content and other quality characteristics were non significant. Results showed that years had a major effect on sugar beet quality and quantity characteristics. K treatments were non significant. Apparently the soil had provided considerable portion of the plants need for P and k.
