كارايي اختلاط علف‌كش‌هاي رايج در كنترل علف‌هاي‌هرز پهن‌برگ چغندرقند (Beta vulgaris L.)

Efficacy of mixing common herbicides in control of broadleaf weeds in sugar beet (Beta vulgaris L.)

به­منظور بررسي كارايي اختلاط علف​كش­هاي دس­مديفام (7/1%)+ فن­مديفام (9/1%)+ اتوفوميست (11/2%) با نام تجاري بتانال پُروگرِس اُاِف، كلريدازون (پيرامين) و كلوپيراليد (لونترل) در كنترل علف­هاي­هرز خرفه (Portulaca oleracea L.)، تاج­ريزي سياه (Solanum nigrum L.)، تاج­خروس ريشه قرمز (Amaranthus retroflexus L.) و سلمه­تره (Chenipodium album L.) در مزارع چغندرقند (Beta vulgaris L.)، آزمايشي در قالب طرح بلوك­هاي كامل تصادفي با 54 تيمار و سه تكرار در سال 1393 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد اجرا شد. تيمارهاي آزمايش عبارت بودند از كاربرد جداگانه و همچنين مخلوط علف­كش­هاي فوق با پنج نسبت اختلاط كه شامل 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 بودند. نتايج نشان داد كاربرد علف­كش دس­مديفام + فن­مديفام + اتوفوميست به بصورت جداگانه و همچنين در اختلاط­هاي مختلف توانست علف­هاي­هرز خرفه و تاج­ريزي سياه را بخوبي كنترل نمايد.كاربرد جداگانه علف­كش­هاي كلريدازون و كلوپيراليد و همچنين در اختلاط­هايي كه در آن­ها علف­كش­هاي مذكور نسبت بالاتري را در اختلاط داشتند، كارايي كمتري در كاهش بيومس علف­هاي­هرز داشتند. كارايي علف­كش­هاي مختلف در كنترل علف­هرز تاج­خروس ريشه قرمز و سلمه­تره كمتر از علف­هاي­هرز خرفه و تاج­ريزي سياه بود و به نظر مي­رسد اين دو علف­هرز در مواجهه با علف­كش­ها از توانايي بقاء بيشتري برخوردار هستند. بيشترين و كمترين عملكرد ريشه چغندرقند در هر يك از كرت­هاي مربوط به علف­هاي­هرز خرفه و تاج­ريزي سياه، به ترتيب در تيمارهاي 50:50 علف​كش­هاي دس مديفام+ فن مديفام+ اتوفوميست + كلوپيراليد و كاربرد علف­كش كلوپيراليد به تنهايي با مقادير 39/38 و 36/98 تن در هكتار مشاهده شد. درصد خسارت ناشي از كاربرد هيچ­كدام از علف­كش­ها بر بوته­هاي چغندرقند معني­دار نبود و بوته­هاي چغندرقند توانستند خسارت وارده را جبران كنند. از اين­رو، مي­توان گفت اختلاط علف­كش­ بازدارندۀ فتوسنتز + سنتز چربي با علف­كش­هاي با مكانيسم عمل متفاوت مي­تواند علاوه بر افزايش كارايي اين تيمارها، طيف كنترل علف­هاي­هرز را نيز افزايش داده و از كاهش عملكرد و بروز پديدۀ مقاومت در مزارع چغندر قند جلوگيري نمايد.

In order to evaluate the mixing efficiency of desmedipham (7.1%) + phenmedipham (9.1%) + ethofumesate (11.2%) with Betanal Progress-OF®, chloridazon and clopyralid (control) in controlling purslane (Portulaca oleracea L.), black nightshade (Solanum nigrum L.), redroot pigweed (Amaranthus retroflexus L.) and common lambsquarters (Chenopodium album L.) in sugar beet fields, an experiment was conducted in a randomized complete block design (RCBD) with 54 treatments and three replications at Research Field of Faculty of Agriculture of Ferdowsi University, Mashhad, Iran in 2014. The treatments consisted of separate application and mixture of the above-mentioned herbicides with five mixing ratios including 100:0, 75:25, 50:50, 25:75 and 0:100. Results showed that application of desmedipham + phenmedipham + ethofumesate in separate and in different mixtures could efficiently control the purslane and black nightshade weeds. Separate application of chloridazon or clopyralid and also in mixtures in which the above-mentioned herbicides had a higher ratio had a lower efficiency in reducing the biomass of weeds. The efficiency of different herbicides in the control of redroot pigweed and common lambsquarters was less than purslane and black nightshade and it seems that these two weeds are more able to survive when exposure to herbicides. The highest (39.88 t ha-1) and lowest (36.98 t ha-1) root yield of sugar beet in each plot of chloridazon and clopyralid was observed in 50:50 ratio of desmedipham + phenmedipham + ethofumesate mixture and clopyralid alone, respectively. No significant effect of herbicide application on sugar beet damage was observed and sugar beet plants were able to compensate for the damage. Therefore, it can be said that the mixture of herbicides inhibiting photosynthesis and lipid synthesis with other herbicide groups not only increase the efficiency of these treatments but also prevents the yield reduction and occurrence of herbicide resistance in sugar beet fields.