تاثير شيوه هاي مختلف آماده سازي سطح بر روي استحكام باند برشي كامپوزيت هاي تعمير شده با سايلوران بيس ها

Evaluation of the Effect of Surface Treatments on Shear Bond Strength of Repaired Silorane-based Composites

مقدمه: هدف اين مطالعه ارزيابي استحكام باند برشي كامپوزيت هاي سايلوران بيس و متاكريلات بيس تعمير شده با سايلوران بيس ها پس از آماده سازي هاي سطحي مختلف بود. مواد و روش ها: سي و دو استوانه كامپوزيتي از هريك از 2 نوع P90:P و Z350:Z تهيه شد. استوانه ها به چهار گروه تقسيم شدند: بدون آماده سازي سطحي Z1 و P1، استفاده از سايلان Z2 و P2، تابش ليزر اربيوم Z3وP3 سندبلاست با ذرات آلومينا Z4وP4 . سپس جزء باندينگ از سيستم ادهزيوP90 روي سطوح كامپوزيتي آماده شده اعمال شد و تمامي نمونه ها با استوانه هايي از جنسP90 تعمير شدند. استحكام باند برشي سطح تعمير شده با دستگاه تست يونيورسال اندازه گيري شد. در نهايت از آناليز واريانس يكطرفه و Tukey HSD p<0/05 جهت بررسي داده ها استفاده شد. يافته ها: بيشترين استحكام باند در هر يك از دو گروه ZوP مربوط به گروه هايp4 MPa23/40 و z4 (Pa 51/19و در رتبه بعدي p3 20Mpa و Z3 MPa 16/46 بود. استفاده از سايلان استحكام باند كمتري را نسبت به گروه هاي فوق نشان داد و اين تفاوت به لحاظ آماري معني دار بوده است (0/05>P). در مقايسه گروه هاي متناظر دو نوع كامپوزيت صرفاً بين دو گروه Z4و P4اختلاف معني دار آماري وجود داشته است (p=0/026). نتيجه گيري: از سايلوران بيس ها مي توان جهت تعمير كامپوزيت هاي متاكريلات بيس و سايلوران بيس با در نظر گرفتن شيوه آماده سازي سطحي مناسب، استفاده كرد در اين مطالعه سندبلاست و ليزرتابي نتايج استحكام باند بين دو كامپوزيت را ارتقا بخشيده در حالي كه استفاده از سايلان باعث بهبود استحكام باند نشده است.

Introduction: This study aimed to evaluate the shear bond strength (SBS) of silorane-based and methacrylate-based composites repaired by silorane-based composites after different surface treatments. Materials & Methods: In total, 32 composite cylinders were provided from each of the two composites types (e.g., P90: P and Z350: Z). Cylinders were allocated to four different groups as follows: no surface treatments (Z1 and P1), silane application (Z2, P2), erbium laser irradiation (Z3, P3) and sandblasting with alumina particles (Z4, P4). Afterwards, the bonding component of P90 adhesive system was applied to all the prepared composite surfaces, followed by the repairing of all the samples with P90 cylinders. Moreover, SBS of the repaired surface was evaluated using the universal testing machine (UTM). Data analysis was performed using the one-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey HSD (honest significant difference) test (P≤0.05). Results: In this study, the highest SBS values in each group (P and Z) were observed in the groups of P4 (40.23 MPA) and Z4 (51.19 MPA). However, the groups of P3 (20 MPA) and Z3 (46.16 MPA) obtained lower ranks. Silane application led to lower bond strength, compared to the other mentioned groups, and this difference was statistically significant (P<0.05). In addition, evaluation of the groups corresponding to two composites revealed a significant difference between the groups of Z4 and P4 (P=0.026). Conclusion: Silorane-based composites could be used to repair either methacrylate- or silorane-based composites by choosing proper surface treatments. In this study, while sandblasting and laser irradiation significantly improved bond strength of two composites, silane application indicated no such influence on bond strength.