بررسي رابطه ي تماشاي تلويزيون با هوش هيجاني و سلامت روان دانش آموزان دوم دبيرستان شهر شوشتر در سال تحصيلي94-1393

The relationship between watching TV with emotional intelligence and mental health of high school students in Shushtar in 2014-15

مقدمه: تحقيقات مختلف نشان داده تلويزيون بر رفتار و روان دانش آموزان تأثير دارد بنابراين، اين مطالعه با هدف تعيين رابطه تماشاي تلويزيون با هوش هيجاني و سلامت روان انجام گرفت. روش: پژوهش پيش رو يك پژوهش، توصيفي و تحليلي است كه بر روي 241 نفر از دانش آموزان سال دوم دبيرستان شهرستان شوشتر در سال تحصيلي 94-1393 به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انجام گرفت. دانش آموزان در حضور پژوهشگران و با آموزش آنها اقدام به تكميل پرسشنامه هوش هيجاني تراويس برادبري و جين گريوز و همين طور پرسشنامه سلامت روان و چك ليست دموگرافيك به روش خود اظهاري كردند. يافته ها توسط نرم افزار spss-16 و آزمون هاي آمار توصيفي، همبستگي پيرسون و تي مستقل مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: از 241 نفر آزمودني تعداد 133 نفر مذكر و 108 نفر نيز مونث بودند. در رابطه با ميزان تماشاي تلويزيون در روز 5/51% آزمودني ها كمتر از 2 ساعت، 4/39% بين 2 تا 4، و بقيه بيشتر از 4 ساعت در روز وقت خود را به تلويزيون اختصاص مي دادند. بين سلامت روان و تماشاي تلويزيون در مطالعه انجام شده همبستگي آماري معناداري گزارش نگرديد (P>0/05) (r=0/026) در حالي كه بين تماشاي تلويزيون و هوش هيجاني همبستگي معنادار آماري بدست آمد (P=0.015) (r=-0/157). نتيجه گيري: نتايج نشان داد با افزايش زمان تماشاي تلويزيون، هوش هيجاني پايين تري در اين دانش آموزان بدست آمد. پيشنهاد مي شود با توجه به تاثير محتواي برنامه هاي تلويزيون بر رفتار، تحقيقات بيشتري در اين زمينه صورت گيرد.

Introduction: Numerous studies have shown television effects on behavior and mental of students. Therefore, this study aimed to determine the relationship between emotional intelligence and mental health with watching TV. Method: This study is a descriptive and analytical study on 241 of second year high school student in the city of Shushtar in Academic year 2015-2016. Random cluster sampling was used. Researchers trained students for completing questionnaires, contain Emotional Intelligence Questionnaire of Travis Bradbury and Jane Graves, mental health questionnaire and demographic check list. Then students completed questionnaire with self-report method. Data analyzed by SPSS-16 software and descriptive statistics, Pearson correlation coefficient and independent sample t-test. Results: Of 241 subjects, 133 were male and 108 were female. About watching TV, 51.5% of the subjects less than 2 hours, 39.4 percent 2 - 4, and 9.1% more than 4 hours a day of their time were devoted to television. Mental health and watching TV have not significant relationship (P>0/05) (r=0/026). Between watching TV and emotional intelligence was statistically significant relationship (P = 0.015) (r=-0/157). Conclusion: The results showed with the increase in time spent watching television, were obtained lower emotional intelligence in the students. Due to the impact of watching TV on behavior, it is suggested that more research in this regard.