بررسي سطح توانمندي كاري پرستاران شاغل در مراكز منتخب آموزشي – درماني دانشگاه علوم پزشكي تهران

A Survey of the Workability Level of Nurses in the Selected Educational-Medical Centers of Tehran University of Medical Sciences

مقدمه: توانمندي كاري مطلوب در كاركنان، اخيراً در سازمان‌ها مورد توجه زيادي قرار گرفته است ايجاد توانمندي كاري مطلوب در بيمارستان‌ها منجر به دست آوردهاي مثبت فراواني براي پرستاران و بيماران و در نهايت كل سيستم بهداشت ودرمان مي‌شود تحقيقات نشان داده كه توانمندي كاري در افراد ارتباط قوي با شرايط محيط كاري دارد، لذا اين تحقيق به منظور بررسي سطح توانمندي كاري پرستاران در مراكز آموزشي درماني منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 91 انجام گرفت. روش كار: در اين مطالعه مقطعي 150 نفر از پرستاران شاغل در مراكز آموزشي درماني منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل مشخصات فردي و پرسشنامه شاخص توانمندي كاري بود جهت تجزيه وتحليل يافته‌ها از آزمون‌هاي آماري توصيفي و استنباطي درنرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد. يافته‌ها: سطح توانمندي كاري 7/44% از پرستاران درحد خوب بود. ارتباط خطي مثبت و معني داري. بين سطح تحصيلات و توانمندي كاري پرستاران به دست آمد (003/0 = P) بين بيماريهاي تشخيص داده شده توسط پزشك و توانمندي كاري پرستاران رابطه آماري منفي و معني دار به دست آمد (001/0 > P)، ارتباط خطي منفي و معني داري در رابطه با رضايت به انجام اضافه كاري و توانمندي كاري به دست آمده است (038/0 = P). نتيجه گيري: باتوجه به اينكه سطح توانمندي كاري حدود نيمي از پرستاران مورد مطالعه در سطح خوب مي‌باشد لذا نگهداري اين سطح از توانمندي كاري و ارتقاء آن در پرستاران مي‌بايستي بيش ازپيش مورد توجه مديران پرستاري در سطح كشوري و بيمارستاني قرار گيرد.

Introduction: Recently appropriate workability is widely considered in organizations. Developing appropriate workability in hospitals leads to many positive achievements for nurses and patients and totally for the whole health and treatment system. According to the researches, workability levels of persons are strongly related to their working places' conditions. So, this study was conducted to evaluate the level of working abilities of nurses in selected educational-medical centers of the Tehran University of Medical Sciences in 2012. Methods: In this cross-sectional study, 150 nurses working in selected educational medical centers of the Tehran University of Medical Sciences were selected by the random sampling method. Data were collected using the demographic information and workability indicator questionnaire. Then, the data were analyzed by descriptive and inferential statistic tests and the SPSS 16 software. Results: Workability of 44.7% of the nurses was in an appropriate level. There was a linear and meaningful relation between the educational level and workability of the nurses (P = 0.003). A negative and meaningful statistical relation was found between diseases diagnosed by physicians and workability of the nurses (P < 0.001). Also, a negative and meaningful relation was found between workability and interest in working in extra hours. Conclusions: Considering the good workability level of almost half of the nurses, maintaining this level of workability and improving it in nurses should be noticed more than before by nursing managers of the country and hospitals.