بررسي عوامل مستعد كننده خشونت شغلي نسبت به دانشجويان فوريت هاي پزشكي

Risk factors for workplace violence in emergency medical technician students

زمينه و هدف: خشونت شغلي به صورت فزاينده اي به عنوان يك مشكل در سيستم مراقبت هاي بهداشتي شناخته شده است. دانشجويان تكنسين فوريت هاي پزشكي ممكن است در حين آموزش باليني مورد خشونت شغلي قرار بگيرند. با اين حال محققان تاكنون توجهي به اين موضوع نداشتند. هدف از اين تحقيق بررسي شيوع و عوامل مستعد كننده خشونت شغلي نسبت به دانشجويان فوريت هاي پزشكي مي باشد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي، 48 دانشجوي تكنسين فوريت هاي پزشكي با روش سرشماري شركت كردند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه اي كه پايايي و روايي آن با روش اعتبار محتوا و آزمون - آزمون مجدد مورد تاييد قرار گرفت، جمع آوري گرديد. يافته ها: به طور كلي به ترتيب 47.91% و 20.08% از دانشجويان سابقه خشونت كلامي و فيزيكي را در حين آموزش باليني داشتند. اكثر خشونت هاي فيزيكي و كلامي توسط همراهان بيمار صورت گرفته بود. بيشترين پاسخ به خشونت كلامي و فيزيكي از جانب دانشجويان اين واكنش بود كه «متقابلا داد و بيداد كردم». شايعترين عامل مساعدكننده خشونت محل كار، تاخير در رسيدن به محل حادثه از ديد بيمار و همراه وي و كمبود آگاهي مردم در خصوص نقش تكنسين فوريت هاي پزشكي بود. نتيجه گيري: دانشجويان تكنسين فوريت هاي پزشكي اغلب در محيط كارآموزي مورد خشونت قرار مي گيرند. بايد راه هاي پيشگيري از خشونت و همچنين نحوه واكنش به خشونت به اين دانشجويان آموزش داده شود و اين مباحث در سرفصل درسي آنان گنجانده شود

Background and aim: Workplace violence is increasingly recognized as a problem in the health care system. Emergency medical technician students may be exposed to violent behavior during clinical training. However, no attention has been paid by researchers to this issue. The aim of this study was to determine the prevalence and risk factors for workplace Methods: In this descriptive study, 48 Emergency medical technician students were participated with censuses method. Data is collected using a questionnaire that its validity and reliability were tested with content validity and test-retest respectively. Results: In total, 47.91% and 20.08% of the respondents had been verbally abused and physically assaulted during their training program, respectively. Most of physical attacks and verbal abuses were happened by patients’ families. The most common causes of workplace violence were, delay in reaching the scene from the perspective of patients and their caregivers, and lack of knowledge about the role of the Emergency medical technician students. Conclusion: Emergency medical technician students are often exposed to violence during the course of their training programs. This group requires training on how to prevent and respond to workplace violence, and this important topic should be incorporated into their curriculum.