جايگاه «حق بر تامين اجتماعي» در اسناد روابط بين الملل

امروزه، «حق بر تأمين اجتماعي» با مسئوليت دولت­ ها ارتباط مستقيمي دارد؛ به­ گونه­ اي كه در اسناد بين­ المللي نيز مورد تأكيد ويژه قرار گرفته است. اين مسئله، در روابط بين ­الملل برعهدة دولت­ هاست و آنان مكلف شده ­اند تا اين حق را براي تمامي شهروندان خود فراهم كنند. موضوع «حق بر تأمين اجتماعي» در نسل دوم حقوق بشر مورد توجه است. نويسندگان در اين مقاله، سعي دارند تا مسئوليت دولت­ ها را در قبال حق بر تأمين اجتماعي مورد بررسي و مداقة علمي قرار دهند. فرضية اصلي مقاله اين است كه «حق بر تأمين اجتماعي» در اسناد بين­ المللي به ­عنوان يك اصل حقوق بشر به شمار مي ­آيد و جزو نسل دوم حقوق بشر بوده است. برخلاف حق­ هاي نسل اول، يعني آزادي­ هاي اساسي كه بر عدم مداخلة دولت تأكيد دارند، در نسل دوم حقوق بشر، دولت­ ها مسئوليت برقراري تأمين اجتماعي مناسب براي همة شهروندان خود را به­ دور از هرگونه تبعيض دارند و در قبال اسناد بين المللي متعهد شده و پاسخ­گو هستند. نويسندگان نتيجه مي­ گيرند كه دولت­ ها به ­منظور جلوگيري از جنگ، خشونت، برقراري عدالت اجتماعي، كاهش تضاد طبقاتي، فقر و كرامت انساني، حق بر تأمين اجتماعي را در اسناد بين­ المللي به ­عنوان حق بشري به رسميت شناخته­ اند و مسئول برقراري تأمين اجتماعي مناسب براي همة شهروندان هستند.