رابطه اميدواري، تجارب معنوي روزانه و كيفيت زندگي در دانشجويان مجرد دانشگاه تربيت معلم تهران سال تحصيلي 91-90

The Relationship between the Hopefulness, Daily spiritual experiences and Quality of Life among the Single Students 2010-2011

مقدمه: در مورد نقش و اهميت مذهب و معنويت در زمينه سلامتي و بيماري علاقه رو به رشدي وجود دارد و مطالعات تجربي متعدد، نشانگر روابط معني ­دار ميان مذهب، معنويت و سلامت هستند. با توجه به اهميت اميدواري در چگونگي بهزيستي رواني و كيفيت زندگي، پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين اميدواري، تجربه معنوي و كيفيت زندگي دانشجويان صورت گرفت. مواد و روش ­ها: اين مطالعه توصيفي با جامعه آماري كليه دانشجويان كارشناسي دانشگاه تربيت معلم تهران در سال تحصيلي 91-90 انجام گرفت. تعداد 350 نفر با استفاده از روش نمونه­ گيري تصادفي خوشه­ اي چند مرحله ­اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع ­آوري داده­ ها از مقياس كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني، اميدواري اشنايدر و تجارب معنوي روزانه استفاده گرديد. به منظور ارائه و تجزيه و تحليل داده­ ها از روش ­هاي آمار توصيفي، آزمون t، و تحليل رگرسيون چندمتغيري استفاده شد. يافته ­ها: وجود نقش پيش بيني كننده ابعاد اميدواري براي متغير كيفيت زندگي مورد تاييد قرار گرفت (0/05>p). مدل ارائه شده توانست 0/31 واريانس متغير كيفيت زندگي را تبيين كند (57/75=p<0/001، F). نتايج آزمون تي براي تفاوت پسران و دختران در متغيرهاي كيفيت زندگي، اميدواري و تجربه معنوي به ترتيب 947/1-، 0/453 و 836/3- گزارش شد. با توجه به نتايج مشاهده شده وجود نقش پيش بيني كننده براي متغير كيفيت زندگي مورد تاييد قرار گرفت. نتيجه­ گيري: نتايج تحليل رگرسيون بيان مي­ كند كه اميدواري و تجارب معنوي روزانه مي ­توانند كيفيت زندگي را در دانشجويان پيش ­بيني كنند. نتايج نشان داد كه بين كيفيت زندگي و اميدواري دانشجويان دختر و پسر تفاوت معني­ داري وجود ندارد، اما در تجارب معنوي روزانه اين تفاوت معني­ دار است. نتايج تحقيق حاضر نشانگر اهميت تجارب معنوي روزانه و كيفيت زندگي در پيش ­بيني اميدواري دانشجويان است.

Introduction: Hope plays an important role in the psychological well-being and quality of life. There is a growing interest on the importance of religion and spirituality on health and disease. The aim of the present study was to investigate the relationship between hopefulness, spiritual experiences and students' quality of life. Material and Methods: The research design was descriptive- correlation and the research population included the students of kharazmi University of Tehran from which 350 student were selected through random cluster sampling method. World Health Organization quality of life scale, Snyder,s hopefulness, and Daily spiritual experiences were used for data collection. Results: The predictive role of the hopefulness dimension for the quality of life variable was approved. The results of T-test for the difference between male and females in variables of quality of life, hopefulness and spiritual experience were-1.947, 0.453 and 3.836 respectively. The model which is presented could make clear 0.31 variance of variable of life quality (p< 0.1 & F = 75.57). According to the observed results, the predictive role of the life quality variable was approved. Conclusion: Result of regression analysis states that hopefulness and daily spiritual experiences can predict the student’s life quality. Analyzing the data showed that there is no significant differences between quality of life of male and female students, but this difference is significant in daily spiritual experiences.