ارتباط بين ادراك طردشدگي با بي نزاكتي در محيط كار در كاركنان درماني دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان، 1392

The Relationship between perceived workplace exclusion with workplace Incivility in the medical staff of Rafsanjan University of Medical Sciences

مقدمه: بي ­نزاكتي و احساس طردشدگي در محيط كار يكي از معضلات سازمان­ ها است كه شيوع فراواني در بين كاركنان داشته و منجر به فساد اداري و كاهش شديد بهره ­وري سازماني و رضايت شغلي افراد مي­ گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسي رابطه بين ادراك طردشدگي با بي نزاكتي در محيط كار كاركنان درماني دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان انجام شد. مواد و روش ­ها: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل كاركنان درماني دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان بود. با استفاده از فرمول كوكران تعداد 248 نفر از جامعه آماري به شيوه تصادفي طبقه­ اي انتخاب و به سوالات پرسشنامه­ هاي ادراك طردشدگي و بي نزاكتي در محيط كار پاسخ دادند. جهت بررسي فرضيه ­هاي تحقيق از آزمون كندال و اسپيرمن، و رگرسيون چند متغيره استفاده شد. يافته­ ها: نتايج مطالعه نشان داد كه ضرايب همبستگي بين دو متغير ادراك طردشدگي كاركنان درماني با بي­نزاكتي آن ها به ترتيب برابر 0/353 و 0/488 بود. يعني بين ادراك طردشدگي كاركنان درماني با بي­نزاكتي آن ها رابطه معني ­داري وجود داشت (0/000>p). علاوه بر اين، طرد از سوي همكار و طرد با زبان محاوره (از مولفه­ هاي ادراك طردشدگي) بيشترين همبستگي را با مولفه­ هاي بي نزاكتي و طرد از سوي سرپرست كمترين رابطه را با ادراك بي نزاكتي داشت. نتيجه­ گيري: با توجه به رابطه مثبت بين ادراك طردشدگي و بي نزاكتي در محيط كار، مديران بيشترين تلاش را روي ايجاد جو صميميت و همدلي در بين كاركنان به كار ببندند تا با كاهش ادراك طردشدگي در كاركنان بي نزاكتي و عواقب مترتب بر آن در محيط كار كاهش يابد.

Introduction: Perceived workplace exclusion and workplace indecency are among the problems of organizations which lead to Corruption, reduction in Organizational efficiency and Job Satisfaction. Thus, the present study examined the relationship between perceived workplace exclusion with workplace indecency in the medical staff of Rafsanjan University of Medical Sciences. Material and Methods: The population for this descriptive research included all of medical staff in Rafsanjan University of medical sciences in 2013. By Cochran’s formula and categorical random sampling method, 248 subjects were selected and responded to workplace exclusion scale (WES) and workplace Incivility scale questioners. Data were analyzed with Kendall and Spearman test and multivariable regression. Results: The Results showed that exclusion by the teammate and exclusion with colloquy language have the most correlation with workplace indecency and exclusion by the head of the department had the lowest correlation. Conclusion: It is proposed that with respect to the positive relation between perceived exclusion and indecency in the workplace, the managers use the most effort for creating an intimate and empathic atmosphere between the personnel in order to reduce the indecency and perceived exclusion between the personnel and its consequences in the workplace.