عنوان مقاله :
ارزيابي ريسك فاكتورهاي بيومكانيكي مربوط به حمل دستي بار در يكي از صنايع ريخته گري ايران
عنوان به زبان ديگر :
Evaluation of the risks factors for manual material handling in a metal casting industry in Iran
پديد آورندگان :
پنجعلي، زهرا دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت , مظلومي، عادل دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي , احسني، هادي دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت حرفه اي , رضايي، احسان دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت حرفه اي
كليدواژه :
جداول اسنوك , معادله نايوش , برآورد بيومكانيكي , حمل دستي بار و ريخته گري
چكيده فارسي :
در اكثر صنايع وظايف كارگران به نحوي مي باشد كه حمل دستي بار غير قابل اجتناب است. از مهمترين عوارضي كه حمل دستي بار براي شاغلين اينگونه صنايع در پي دارد آسيب هاي حاد كمر و حتي ناتواني كارگران مي باشد. لذا بررسي شرايط كار و اصلاح نواقص از جمله وظايفي است كه بر عهده كاركنان حوزه سلامت، به خصوص در صنايع مرتبط مي باشد. با توجه به اين مهم هدف اين مطالعه ارزيابي ريسك هاي مربوط به حمل دستي بار در يك صنعت ريخته گري قطعات خودرو و ارائه پيشنهادات اصلاحي در اين زمينه مي باشد.
روش بررسي: در اين مطالعه، ابتدا با استفاده از تكنيك آناليز شغلي جدولي (TTA)، مشاغل انتخابي در هر يك از ايستگاههاي كاري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. سپس، با استفاده از معادله حمل بار نايوش و جداول اسنوك وزن مجاز قابل حمل در ايستگاه هاي مورد مطالعه تعيين گرديد. همزمان با اين دو روش، برآورد بيومكانيك نيروي وارده به كمر هر فرد نيز با استفاده از مدل يوتا (Utah) محاسبه شد.
يافته ها: نتايج اين تحقيق نشان داد، در صورتي كه وزن بار حدود 37 كيلوگرم باشد نيروي وارده به كمر بيش از حد مجاز خواهد بود. ارزيابي با استفاده از معادله نايوش و جداول اسنوك نيز زياد بودن وزن بار و در نتيجه بالا بودن ريسك هاي مربوطه را نشان داد. در ارزيابي ها بعدي، حتي با اصلاح زاويه و فواصل حمل بار نيز هنوز شرايط غير مجاز و ريسك ها بالا بودند. همچنين در روش معادله نايوش مشخص شد 60% ايستگاه هاي كاري، باري بيش از حد مجاز بلند مي كنند.
نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه، بهترين راهكار اصلاحي براي كاهش سطح ريسك، مكانيزه كردن كار توصيه مي شود و در شرايطي كه حمل بار با فركانس كمتري صورت مي گيرد، اصلاح زاويه كمر و كاهش فواصل جابجايي بار پيشنهاد مي گردد.
چكيده لاتين :
Background and aim: In most industries, manual material handling is an inevitable part of the job.
Acute low back pain and workers disability are most important injuries caused by manual material
handling tasks. Therefore, evaluation of workplace and working conditions and interventional
countermeasures are essential. The aim of this study was to evaluate the biomechanical risk factors
of manual material handling in a metal casting industry in Iran.
Methods: In this study, first, tabular task analysis using TTA technique was adopted in some
selected jobs in the high risk work stations. Then, using NIOSH equation as well as Snook tables
permissible weight load was determined for each of the evaluated work stations. Simultaneously,
biomechanical estimation of compressive force on low back area was done by Utah methodology.
Results: The results of this study showed that in case of exceeding the load more than 37 kg, the
compressive force will be in an unacceptable range. Similar finding was acquired using NIOSH
equation and Snook tables. In further assessments, determined risks were still high, even by
correcting the angle or lifting distance of the manual material handling. Evaluating by NIOSH
equation it was revealed that 60% of work stations had impermissible load weights.
Conclusion: According to the results of the current study, work mechanization is the best
interventional activity that may decline the risk level. In case of lower frequency of load lifting,
correcting the low back angle as well as decreasing the load distance from the front of the body is
recommended.
عنوان نشريه :
سلامت كار ايران
عنوان نشريه :
سلامت كار ايران