پديد آورندگان :
عسكري، رؤيا دانشگاه تهران , رواسي، علي اصغر دانشگاه تهران , گائيني، عباسعلي دانشگاه تهران , هدايتي، مهدي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - پژوهشكده علوم غدد درون ريز - مركز تحقيقات سلولي مولكولي غدد درون ريز , حامدي نيا، محمدرضا دانشگاه تربيت معلم سبزوار
كليدواژه :
تمرين تركيبي , واسپين , كمرين , ويسفاتين
چكيده فارسي :
مقدمه: بافت چربي بافت فعالي است كه در تنظيم واكنش هاي متابوليسمي و سيستميك دخالت دارد و اين عملكرد را به واسطه ترشحات شبه هورموني خود، به ويژه، آديپو كاين ها، به انجام مي رساند.
هدف: تحقيق حاضر در پي شناسايي اثر 12 هفته تمرينات تركيبي بر تغييرات آديپوكاين هاي واسپين، كمرين، ويسفاتين و حساسيت انسوليني در دختران داراي اضافه وزن بود.
روش شناسي: براي دست يابي به هدف فوق، 30 دانشجوي داوطلب غير فعال و داراي شاخص توده بدني بين 27 تا 30 انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفره قرار گرفتند: الف- تمرينات تركيبي (استقامتي – مقاومتي ) ب- گروه كنترل. از هر دو گروه در دو مرحله قبل و بعد از تمرين، در حالت 12 ساعت ناشتايي شبانه، نمونه گيري خوني به عمل آمد. گروه آزمايشي 12 هفته، 4 جلسه در هفته، 2 جلسه تمرينات استقامتي را با شدت 80 -60 درصد حداكثر ضربان بيشينه و 2 جلسه تمرين مقاومتي را با شدت 80 -60 درصد حداكثر يك تكرار بيشينه در 7 ايستگاه (3 ست، 8-12 تكرار) بر روي عضلات دوسر، سه سر، خلفي– فوقاني پشت، تحتاني شكمي، چهار سر راني، سريني و همسترينگ، انجام دادند. تحليل داده ها با استفاده از آزمون تي مستقل براي مقايسه دو گروه آزمايشي و كنترل و آزمون تي زوجي براي مقايسه ميانگين ها در پيش و پس آزمون دوگروه صورت گرفت و سطح معني داري 0/05≥p درنظر گرفته شد.
يافته ها: نتايج نشان داد 12 هفته تمرين تركيبي، سبب بهبود معناداري در وزن (0/004=p)، شاخص توده بدني (0/009=p)، اكسيژن مصرفي بيشينه (0/0001=p)، درصد چربي (0/017=p)، نسبت محيط كمر به لگن(0/014=p)، نسبت به گروه كنترل شد، كاهش معناداري در (0/035=TG (p واسپين (0/05=p) و ويسفاتين (0/012=p) ايجاد شد، p=0/024) HDL) و GH (p=0/0006) افزايش معناداري نشان داد، ولي مقادير كمرين (0/65=p)، گلوكز (0/98=p) انسولين (0/91=p) و حساسيت انسوليني (0/398=p) كاهش معناداري نداشت.
نتيجه گيري: مي توان گفت انجام 12 هفته تمرينات تركيبي، در دختران داراي اضافه وزن سبب كاهش آديپوكاين هاي واسپين و ويسفاتين شده و افزايش هورمون رشد را به دنبال داشته، همينطور با بهبود برخي از عوامل نيمرخ ليپيدي همراه بود.
چكيده لاتين :
Introduction: Adipose tissue is an active organ that controls the regulation of systemic and metabolic responses through semihormone secretions, specifically adipokines.
Purpose: The aim of the present research was to evaluate the effect of 12 weeks combined exercise training (enduranceresistance) on changing the plasma Chemerin, Vaspin, Visfatin, and sensitivity insulin among overweight females.
Materials and Method: Thirty sedentary students of Hakim Sabzevari University volunteered for this study. Their BMI range was 27-30. Then, they were divided randomly into two groups of experimental (combined exercise) and control groups. Fasting blood samples of all subjects following 12 hr. were taken 24 hr. before and 48 hr. after the last exercise session. The combined group participated in 12 weeks of combined training (two days of interval endurance exercise and two days of resistance exercise). Intensity of endurance exercise was 60-80% at HR max and
resistance exercise 60-80% 1RM consisting of seven stations (3 sets for 8-12 times) (biceps M, triceps M, posterior-superior trunk M, inferior abdominal M, quadriceps femoral M, hip M, hamstring M). Independent t- test was used to determine any significant differences between posttest of the experimental and control groups and paired t- test to evaluate average differences between pre- and posttest in the two groups.
Results: Findings showed a significant improvement between weight ,WHR (p=0.014), body fat Percent (p=0.017), and a significant reduction in Vaspin (p=0.50), Visfatin (0.012), TG(p=0.035), and a significant increase in GH (0.006), HDL (p=0.024), in comparison with the control group. However, the reduction between Chemerin (p=0.065), LDL (p=0.79), insulin (p=0.91), glucose(p=0.98) and insulin sensitivity (p=0.398) was not significant.
Discussion and Conclusion: The results showed that 12 weeks of combined exercise training could lead to a significant reduction in vaspin and visfatin and a significant increase in GH and an improvement in some lipid profiles.
