ارزيابي رابطه بين ميزان سايش ميناي دندان و خشونت سطحي سراميك هاي دنداني

Association between Enamel Abrasion and Surface Roughness of Dental Ceramics

مقدمه:پرسلن هاي فلدسپاتيك و سيستم هاي زير كونيايي پرمصرف ترين سراميك هاي دنداني مي باشند. سايش دندان هادر برابر اين سراميك هاي پرمصرف يك نگراني عمده مي باشد. خشونت سطحي اوليه سراميك ها مي تواند ميزان سايش ميناي دندان مقابل را تحت تاثير قرار دهد. هدف از اين مطالعه ارزيابي رابطه بين ميزان سايش و خشونت سطحي سراميك هاي دنداني مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه آزمايشگاهي، نمونه هاي زيركونياي پاليش شده، پرسلن فلدسپاتيك پاليش شده و پرسلن فلدسپاتيك پاليش و گليز شده آماده شد (n=11). پرمولر طبيعي انسان نيز به عنوان آنتاگونيست تهيه گرديد. سپس از نمونه هاي دنداني مانت شده توسط استريوميكروسكوپ در موقعيت ثابت عكس گرفته شد و فاصله نوك كاسپ ها تا نقطه مرجع كه توسط ديسك روي نمونه دنداني حك شده بود، اندازه گيري شد. خشونت سطحي كليه نمونه ها قبل از انجام آزمايش توسط دستگاه پروفيلومتر اندازه گيري شد. سپس نمونه هاي سراميكي در مقابل نمونه هاي دنداني مورد آزمايش قرار گرفتند. 11دندان هم به عنوان گروه شاهد در برابر 11 دندان ديگر قرار گرفتند و 120000 سيكل جوشي (معادل 6 ماه جويدن) اعمال گرديد. مجدداً از نمونه ها عكس گرفته شد. اختلاف اين دو مقدار يادداشت گرديد. با استفاده از نرم افزار SPSS با ويرايش 20 و آزمون كروسكال واليس و نمودار پراكنش (Scatter) در سطح معني داري 5 درصد تجزيه و تحليل آماري انجام شد. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار خشونت سطحي گروه پرسلن فلدسپاتيك پاليش شده 0/083±1/48 ميكرومتر و گروه هاي پرسلن فلدسپاتيك پاليش و گليز شده، زيركونياي پاليش شده و گروه كنترل (شاهد) به ترتيب 0/126±1/20، 0/086±0/535 و 0/006±0/039 ميكرومتر بود. بين خشونت سطحي گروه هاي مورد مطالعه تفاوت آماري معني داري وجود داشت (p<0/001). در بين سراميك ها بيشترين ميزان سايش و خشونت سطحي مربوط به گروه پرسلن فلدسپاتيك پاليش شده و كمترين ميزان سايش و خشونت سطحي مربوط به گروه زيركونياي پاليش شده بود. نتيجه گيري: با افزايش خشونت سطحي سراميك ها ميزان سايندگي آنها نيز افزايش مي يابد

Introduction: Feldspathic porcelains and zirconia crowns are the most applied dental ceramic materials. Teeth wear against these ceramics has turned into a major concern. Primary surface roughness of these ceramics can have a significant impact on enamel abrasion. This study aimed to detect an association between enamel abrasion and surface roughness of dental ceramics. Materials & Methods: In this laboratorial study, polished zirconia samples, polished feldspathic porcelains, and polished and glazed feldspathic porcelains were prepared (N=11). In addition, human natural premolar teeth were provided as antagonist. Afterwards, mounted tooth samples were photographed by a stereo microscope in a fixed position and the distance from the cusp tip to the reference point was measured. Surface roughness of all samples was evaluated before the test using a profilometer device. Following that, ceramic samples were tested against dental samples. Moreover, 11 tooth samples (control group) were tested against another 11 tooth samples in chewing simulator device with 120000 masticatory cycles (equal to six months of chewing). Afterwards, tooth samples were photographed again and differences between the measurements were recorded. Data analysis was performed in SPSS version 20 using the kruskal-Wallis test and scatter diagram graphs, and P-value of less than 0.05 was considered statistically significant. Results: In this study, mean and standard deviation of surface roughness rate in polished porcelain, polished and glazed porcelain, polished zirconia ceramics and control group were 1.48±0.083, 1.20±0.126, 0.535±0.086 and 0.039±0.006 micrometers, respectively. According to the results, a statistically significant difference was observed between the level of surface roughness in the study groups (P<0.001). Among the ceramics, the highest levels of abrasion and surface roughness were observed in the polished porcelain group, whereas the lowest levels were allocated to the polished zirconia group. Conclusion: According to the results of this study, higher level of surface roughness of ceramics increased tooth abrasion.