عنوان مقاله :
چرا كارگران ساخت وساز مرتكب رفتارهاي ناايمن مي شوند ؟ توسعه و اعتبار سنجي متقابل يك مدل ساختاري
عنوان به زبان ديگر :
Why construction workers involve in unsafe behavior? Development and cross-validation of a structural model
پديد آورندگان :
غريبي، وحيد دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي , حاجي زاده، ابراهيم دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي , اصيليان مهابادي، حسن دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي , خسروي، يحيي دانشگاه علوم پزشكي البرز، كرج , حسن زاده رنگي، نرمين دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده بهداشت
كليدواژه :
رفتار ناايمن , فاكتورهاي مؤثر , مدل معادلات ساختاري , صنعت ساخت و ساز
چكيده فارسي :
صنعت ساخت و ساز يكي از خطرناكترين صنايع در سراسر دنيا به شمار ميرود. ايمني در محيط كار، پديده پيچيدهاي است و ايمني مبتني بر رفتار در محيطهاي ساخت و ساز از پيچيدگي بيشتري برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر مدلسازي فاكتورهاي موثر بر رفتار نا ايمن در صنعت ساخت و ساز است.
روش بررسي: در اين مطالعه كمي، روش سه مرحلهاي مدلسازي معادلات ساختاري در دو شركت اصلي درگير در پروژههاي ساخت و ساز ايران به كار رفت. در مرحله اول، مدل اندازه گيري با استفاده از تحليل عاملي تأييدي در محيط كار اول ارزيابي شد. در ادامه، مدل ساختاري مطلوب براي محيط كار اول استخراج شد. در مرحله نهايي، مدل ساختاري مطلوب در محيط كار ساخت و ساز دوم ارزيابي گرديد. نرم افزار ليزرل 8/8 براي تحليل دادهها بكار رفت.
يافتهها: شاخصهاي برازش نشان داد كه مدل ساختاري مطلوب استخراج شده از محيط كار اول در محيط كار دوم 2 (GFI=0.93; SRMR=0.04; RMSEA=0.06; CFI=0.97; NFI=0.98; χ2/df=1.98).نيز به خوبي برازش ميشود. مدل نشان مي دهد كه جو ايمني كارفرما بيشترين همبستگي (SPC=0.87, tvalue= 16.21)را با متغير كلي جو ايمني دارد. نگرشها و باورها بالاترين همبستگي را با متغير كلي فاكتورهاي فردي (SPC=0.87, t-value=13.34) دارد و شرايط فيزيكي نا ايمن بيشترين همبستگي (SPC=0.77, t-value=7.69)را با متغير كلي عملكرد ايمني داراست.
نتيجه گيري: به منظور اجراي مداخلات موثر در محيط ساخت و ساز به مدلي يكپارچه و مناسب نياز است كه از طريق آن نحوه ارتباط عوامل موثر بر رفتار نا ايمن به آساني درك شود. مدل ساختاري ارايه شده در اين مطالعه، ميتواند در درك بهتر فاكتورهاي موثر بر عملكرد ايمني در پروژههاي ساخت و ساز ياري رسان باشد.
چكيده لاتين :
Background and aims: Construction is one of the most dangerous industries worldwide.
Workplace safety is a complicated phenomenon, and behavioral safety in the construction
industry is even more so. The aim of this study was development of a new model for
understanding the factors influencing unsafe behavior in construction industry.
Methods: In the current quantitative study, a three-stage Structural Equation Model (SEM)
was conducted on two main construction workplaces in Iran. In the first stage, the
measurement model was tested by confirmatory factor analysis. Then, a modified structural
model was extracted for the workplace 1. Finally, the modified model was evaluated in the
workplace 2. LISREL 8.8 was used for data analysis.
Results: Goodness-of-fit indices indicated the modified structural model in the workplace 1
was confirmed in the workplace 2 (GFI=0.93; SRMR=0.04; RMSEA=0.06; CFI=0.97;
NFI=0.98; χ2/df=1.98). Client safety climate had the highest correlation (SPC=0.87, tvalue=
16.21) with overall safety climate. Attitudes and beliefs had the greatest correlation
(SPC=0.87, t-value=13.34) with overall individual factors. The physical condition had the
highest correlation (SPC=0.77, t-value=7.69) with the overall safety performance.
Conclusion: For implementing effective interventions in the construction industry, we must
use an integrated and good-fit model to understand factors influencing unsafe behavior. The
current model can help us to understand factors influencing unsafe behavior in construction
projects.
عنوان نشريه :
سلامت كار ايران
عنوان نشريه :
سلامت كار ايران