پاسخ‌ هاي هموديناميك پس از فعاليت ورزشي تناوبي دويدن و شنا‌كردن در مردان جوان تمرين‌ كرده

Hemodynamic responses after interval running and swimming exercise in trained young men

مقدمه: پاسخ هاي فيزيولوژيكي و سازگاري هايي كه فعاليت شنا ايجاد مي كند پيچيده مي باشد و با پاسخ هاي فعاليت هاي هوازي كه در خشكي انجام مي گيرد متفاوت است. هدف: هدف ازمطالعه حاضر بررسي پاسخ هاي هموديناميك پس از فعاليت ورزشي تناوبي دويدن و شنا كردن در مردان جوان تمرين كرده بود. روش شناسي: شانزده مرد سالم تمرين كرده، شامل 8 شناگر و 8 دونده (سن 1/4±22/5 سال، قد 4/75±176 سانتي متر شاخص توده بدني 0/8±22/2 كيلوگرم بر متر مربع ، درصد چربي بدن 1/2±13/1 درصد و حداكثر اكسيژن مصرفي 3/2±54/1 ميلي ليتر در كيلوگرم در دقيقه) با فشار خون طبيعي به صورت تصادفي به مدت 40 دقيقه با 75-65 درصد ضربان قلب ذخيره فعاليت تناوبي انجام دادند. ضربان قلب، فشار خون و هزينه اكسيژن ميوكارد قبل و بعد از فعاليت اندازه گيري شد. يافته ها: در مقايسه با فشار خون زمان استراحت، حداكثر كاهش در فشار خون سيستولي در دوندگان30 دقيقه پس از فعاليت و در شناگران 15 دقيقه پس از فعاليت مشاهده شد (0/05>p). كاهش فشار خون سيستولي در گروه شنا نسبت به دويدن در دقيقه 15 به طور معني داري بيشتر بود (0/05>p) ولي در فشار خون دياستولي در هيچ يك از زمان هاي اندازه گيري تفاوت معني داري مشاهده نشد. تغييرات ضربان قلب در دقايق 15، 30 و 45 بعد از فعاليت بين دو گروه متفاوت بود (0/05>p). هزينه اكسيژن ميوكارد نيز در دقايق 15 و 30 پس از فعاليت بين دو گروه تفاوت معني دار داشت (0/05>p). نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق نشان داد يك جلسه فعاليت حاد (دويدن و شنا كردن) اثر متفاوتي در ميزان و مدت كاهش فشار خون پس از فعاليت دارد. زمان تاثير كاهش فشارخون پس از فعاليت دويدن نسبت به شنا كردن طولاني تر مي باشد. اگر چه ميزان افت فشار خون تنها در دقيقه 15 بين دو گروه متفاوت بوده است.

Introduction: The physiological responses and adaptations that swimming exercise evokes are complex and are different from those of land based aerobic activities. Purpose: The aim of this study was to investigate hemodynamic responses after interval running and swimming exercise in trained young men. Materials and Method: sixteen trained runner (n=8) and trained swimmer (n=8) normotensive men (age:22.5±1.4, height: 176±4.75cm, BMI: 22.2±0.8 kg/m2, body fat :13.1±1.2 percent, VO2max: 54.1±3.2 ml.kg.min ) participated in an interval exercise sessions at 65-75% of Heart rate reserve for 40 minutes, and a control sessions , randomly. Heart rate, blood pressure and rate pressure product were measured before, after the exercise and control sessions. Results: Maximum reduction was found in systolic blood pressure at 30 min in the runner group and for swimmers group was at 15 min in comparison with before exercise state (p<0.05). Systolic blood pressure decreased in the swimmer was significantly greater than runners at 15 min after exercise (p<0.05), but no difference was found for diastolic blood pressure between two groups. Heart rate was different between two groups at 15, 30 and 45 min after exercise (p<0.05); and rate pressure product was different between two groups at 15, 30 and 45 min after exercise (p<0.05). Discussion and Conclusion: The results showed that the type of activity (running and swimming) hasdifferent effect on the magnitude and duration of blood pressure decreased after exercise. The duration of hypotension after the running was longer than swimming, although the magnitude of hypotension was different between two groups only at 15 min after exercise.