مقايسه تاثير تمرينات تناوبي و تداومي بر عملكرد محور هورمون رشد/فاكتور رشد شبه انسوليني 1 در زنان چاق

Comparison of interval and continuous exercises on function of growth hormone/insulin-like growth factor-1 axis in obese women

هدف: هدف اين پژوهش، بررسي مقايسه اثر دو شيوه تمرين تناوبي و تداومي بر عملكرد محور هورمون رشد و فاكتور رشد شبه انسولين يك مي باشد. روش شناسي: 36 آزمودني چاق غيرفعال به طور تصادفي به سه گروه 12 نفره، تمرين تناوبي (با ميانگين سن 2/27±23/58 سال، شاخص توده بدني 0/33±30/60 كيلوگرم متر مربع، درصد چربي 0/33±35/59 درصد) و گروه تداومي (با ميانگين سني 2/84±25/41 سال، شاخص توده بدني 0/55±30/51 كيلوگرم متر مربع، درصد چربي 0/47± 35/54 درصد) و گروه كنترل (با ميانگين سن 2/4±22 سال، شاخص توده بدني 0/51±30/54 كيلوگرم متر مربع، درصد چربي 0/64±35/49 درصد) تقسيم شدند. برنامه تمرين تناوبي و تداومي شامل دويدن باشدت 75-60 درصد ضربان قلب بيشينه به مدت 8 هفته وهر هفته 3 جلسه بود. تجزيه و تحليل آماري داده ها با استفاده از آزمون t- زوجي و واريانس يك طرفه، در سطح معناداري 05/0P< انجام گرفت. يافته ها: اين پژوهش نشان داد كه در گروه تناوبي و تداومي سطوح GH و IGF-1 سرمي به طور معني داري افزايش يافت. همچنين ميزان درصد چربي بدن در هر دو گروه به طور معني داري كاهش يافت (0/05>p). تغييرات سطوح GH و BMI و درصد چربي بدن در پس آزمون گروه هاي تناوبي، تداومي و كنترل معني دار بود (0/05>p)، ولي سطوح IGF-1 در پس آزمون گروه ها معني دار نبود. بحث و نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه تمرين تداومي باعث افزايش بيشتر سطح هورمون رشد شده و به تنظيم تعادل وزن منجر مي شود.

Background and aim: The aim of this study was the comparison of two different interval and continuous exercise regimen on GH/IGF-1 axis function. Methods and Materials: 36 inactive and overweight women were divided randomly in three 12 person groups as below: interval exercise training program (average age: 23.58±2.27 years old, BMI 30.60±0.33 kg/m2, fat percentage 35.59±0.33 percent), continuous exercise training program (average age: 25.41±2.84 years old, BMI 30.51±0.55 kg/m2, fat percentage 35.54±0.47 percent) and control group (average age: 22±2.4 years old, BMI 30.54±0.51 kg/m2, fat percentage 35.54±0.64 percent). Both exercise regimens consisted of running in 60-75 % MHR 3 sessions per week for 8 weeks. Data were analyzed by using of paired t-test and one-way ANOVA test at P<0/05. Result: This study showed that in the interval and continuous groups, the levels of GH and IGF-1 serum increased significantly. The amount of body fat percent in both groups decreased significantly (p<0.05). The changes of GH and BMI levels, and the percentage of body fat were significant in the post-test values of interval, continuous and control groups (p<0.05), but it was not significant for IGF-1 levels. Conclusion: The results of the research showed that continuous exercise increases the GH levels and leads to the adjustment of weight balance.