كاربرد روش هاي مولكولي در مطالعات اپيدميولوژي و تاكسونومي عفونت هاي انگلي

Application of molecular techniques for taxonomic and epidemiological studies of parasitic infections

به طور كلي مفهوم اپيدميولوژي مولكولي، استفاده از ابزارهاي مولكولي در برآورد وضعيت برقراري چرخه يك بيماري در جمعيت مشخص مي باشد. در حال حاضر، روش هاي مولكولي آسان، سريع و با كارآيي بالا، جهت شناسايي و تعيين گونه انگل ها در نمونه هاي باليني و بيولوژي به طور چشمگيري استفاده مي شوند. لذا هدف از مطالعه حاضر، مرور ابزارهاي مولكولي و نحوه كاربرد آن ها به منظور شناخت بيش تر عفونت هاي انگلي در تحقيقات تاكسونومي و اپيدميولوژي مي باشد. محققين مختلف، به منظور شناسايي، بررسي تنوع ژنتيكي و هم چنين رفع مشكلات تاكسونومي به ويژه در سطح گونه و يا حتي زيرگونه انگل هاي مختلف، روش ها و ماركرهاي متنوعي را ارائه نموده اند. بسياري از اين مطالعات در مورد اهميت شيوع عفونت هاي همزمان با گونه هاي مختلف يك انگل و حتي ساب تايپ ها و يا سوش هاي آن ها مي باشد. تاكنون قطعات مختلف DNA ريبوزومي، ميتوكندريايي و كينتوپلاستي جهت تعيين هويت و آناليز فيلوژنتيك انواع انگل ها استفاده شده اند. در صورتي كه هدف تحقيق، بررسي تنوع درون گونه اي و روند تكاملي يك انگل باشد، بهتر است از تعيين توالي قطعه ITS1 ريبوزومي و قطعه COX1 ميتوكندريايي استفاده شود. هم چنين استفاده از قطعاتي نظير SSUrDNA و LSUrDNA در آناليز فيلوژنتيك و تاكسونومي كاربرد بيش تري دارند. در مجموع مي توان نتيجه گرفت كه ابزارها و ماركرهاي مولكولي جديد، جايگزين مناسبي براي روش هاي سنتي مي باشند، زيرا در بسياري مناطق آندميك، درمان موفقيت آميز به تشخيص سريع و دقيق بستگي دارند.

Molecular epidemiology refers to the use of molecular tools in assessing the status of a cycle of a disease in a specific population. Currently, easy, fast, and high performance molecular tools are widely used in identifying parasites in clinical and biological samples. The aim of this study was to review molecular tools for better understanding of parasitic infection in taxonomic and epidemiological studies. Many researches have provided a variety of methods and markers for identification and evaluation of genetic diversity and elimination of taxonomic problems, especially at the level of species or subspecies of various parasites. Many of these studies are on the prevalence of concurrent infections with different species and subtypes or strains of a parasite. So far, different pieces of rDNA, mtDNA, and kDNA have been used for identification and phylogenetic analysis. If the purpose of a study is to determine intraspecific variations of the parasite, it is better to use sequencing ribosomal ITS1 and mitochondrial CO1. In addition, SSU rDNA and LSU rDNA are used in phylogenetic analysis and taxonomy. It can be concluded that new molecular tools and markers are good alternatives to traditional methods because in many endemic areas successful treatment depends on rapid and accurate diagnosis.