شيوع هيپوتيروئيدي مادرزادي گذرا و دائمي در استان مازندران

Prevalence of Transient and Permanent Congenital Hypothyroidism in Mazandaran Province

سابقه و هدف: هيپوتيروئيدي از علل شايع و قابل پيشگيري عقب ماندگي ذهني مي باشد. نظر به اين امر مطالعه حاضر با هدف تعيين شيوع هيپوتيروئيدي دائمي و گذرا در استان مازندران انجام گرديده است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصيفي گذشته نگر بوده كه بر اساس پرونده هاي پزشكي كودكان با تشخيص اوليه هيپوتيروئيدي مادرزادي بين سال هاي 85 تا 94 انجام پذيرفت.يافته ها: تا فروردين 91، حدود 176250 نوزاد غربالگري شده اند كه تشخيص قطعي نوع هيپوتيروئيدي مادرزادي براي 389 كودك داده شده است ( با شيوع 1 به هر 453 تولد) كه از اين تعداد 169 نفر از نوع هيپوتيروئيدي مادرزادي دائمي (با شيوع 1 به هر 1043 تولد) و 220 نفر از نوع گذرا (با شيوع 1 به هر 801 تولد) بوده اند. از مجموع 269088 غربالگري شده تا فروردين سال 94، 548 مورد هيپوتيروئيديسم مادرزادي اوليه شناسايي گرديدند (1 به ازاي 491 تولد). از آن جايي كه تشخيص قطعي ظرف 3 سال ميسر مي گردد نوع كم كاري هنوز براي اين نوزادان مشخص نيست. نسبت دختر به پسر در نوزادان هيپوتيروئيدي مادرزادي دائمي بيش تر از گروه گذرا بوده است(0.08= p).استنتاج: نتايج مطالعه ما نشان داد كه شيوع هيپوتيروئيدي دائمي و گذرا در مازندران بسيار بالاست. البته شيوع هيپوتيروئيدي مادرزادي گذرا بسيار بيش تر از هيپوتيروئيدي مادرزادي دائمي مي باشد و اين مي طلبد كه فاكتورهاي موثر بر ايجاد هيپوتيروئيدي مادرزادي گذرا و شيوع بيش تر آن در نوزادان پسر در تحقيقات آتي به طور ويژه مورد بررسي قرار گيرد تا دلايل اين شيوع بالا در بيش تر مناطق ايران از جمله استان مازندران مشخص گردد.

Background and purpose: Congenital hypothyroidism (CH) is one of the most common preventable causes of mental disabilities. The present study was conducted to determine the prevalence of permanent and transient congenital hypothyroidism in Mazandaran province, Iran. Materials and methods: This retrospective descriptive survey was done based on medical records of children with primary diagnosis of congenital hypothyroidism between 2006 and 2014. Results: Until March 2012, 176250 infants were screened for congenital hypothyroidism of whom 389 were diagnosed with the disease (1 per 453 births). Among these cases, 169 had permanent CH (1 per 1043 births) and 220 had transient CH (1 per 801 births). Until 2014 a total of 269088 newborns was screened by which 548 case of primary congenital hypothyroidism were diagnosed (1 per 491 births) but their definitive diagnosis are not available until the next three years. The girl/boy ratio in permanent CH group was higher than that in transient CH (P=0.08). Conclusion: This study showed a high prevalence of transient and permanent hypothyroidism in Mazandaran, but transient CH was found to be more prevalent. Therefore, the factors affecting the development of transient CH and its higher incidence among male infants in Mazandaran province are required to be specifically investigated in future researches.