عفونت هاي قارچي بيمارستاني: اپيدميولوژي، تشخيص، درمان و پيشگيري

Nosocomial Fungal Infections: Epidemiology, Diagnosis, Treatment and Prevention

عفونت هاي قارچي بيمارستاني يكي از دلايل مهم مرگ و مير بيماران بستري در محيط هاي مراقبت بهداشتي به خصوص جمعيت هاي مبتلا به نقص سيستم ايمني مي باشند. پاتوژن هاي مسبب چنين عفونت هايي اغلب شامل گونه هاي كانديدا، آسپرژيلوس، موكور و فوزاريوم مي باشند. به نظر مي رسد عفونت هاي قارچي بيمارستاني در دهه هاي آينده به دليل وجود عوامل زمينه اي افزايش خواهند يافت. از عوامل مستعد كننده زمينه ي بروز چنين عفونت هايي مي توان استفاده گسترده از روش هاي درماني تهاجمي نظير پيوند سلول هاي بنيادي و پيوند اعضا، شيمي درماني، استفاده از داروهاي سركوب كننده ي سيستم ايمني و غيره كه منجر به تضعيف سيستم ايمني مي شوند را نام برد. اجراي روش هاي توصيه شده كنترل عفونت مي تواند از كانديدمياي ناشي از كاتتر جلوگيري كرده و هم چنين سبب به حداقل رساندن مواجهه بيماران داراي نقص سيستم ايمني با اسپورهاي آسپرژيلوس معلق در هواي محيط هاي بيمارستاني گردد. درصد قابل توجهي از اين عفونت ها به سادگي و بدون نياز به تجهيزات پيچيده و صرف هزينه ي بالا تنها با آموزش كادر بهداشتي درماني جهت رعايت اصول بهداشتي در استفاده از تجهيزات پزشكي قابل پيشگيري است. معمولا درمان چنين عفونت هايي به دليل افزايش مدت بستري در مراكز درماني پر هزينه مي باشد. پروفيلاكسي با استفاده از داروهاي ضد قارچي براي بيماران در معرض خطر عفونت هاي قارچي تهاجمي بايد در طي دوراني كه بيمار داراي ضعف سيستم ايمني است مد نظر قرار گيرد. در مطالعه حاضر اپيدميولوژي، تشخيص، درمان و استراتژي هاي پيشگيري از عفونت هاي قارچي بيمارستاني به طور كامل مرور مي گردد.

Nosocomial fungal infections are amongst the main causes of mortality in patients admitted to healthcare settings, especially in immunocompromised populations. The predominant pathogens include Candida spp., Aspergillus spp., Mucorales spp., and Fusarium spp. Nosocomial fungal infections are increasing due to the underlying factors in decades ahead. One of the predisposing factors includes immune system suppressing modalities due to the extensive use of invasive treatments such as stem cell transplantation, organ transplantation, chemotherapy, and immunosuppressive drugs. Infection control methods recommended, can avoid catheter-related candidiasis and also minimize exposure to airborne Aspergillus spores in immunocompromised patients in hospital settings. Many of these infections can be prevented without advanced equipment and high costs by training healthcare workers in using medical equipment. Treatment for these infections is costly due to increased length of stay in health settings. Antifungal prophylaxis should be considered in patients at risk of invasive fungal infections during the periods of severe immunosuppression. In this study the epidemiology, diagnosis, treatment, and prevention strategies of nosocomial fungal infections have been fully reviewed.