عنوان مقاله :
شناسايي عوامل چسبندگي درجدايه هاي باليني استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين و تعيين ارتباط حضور اين عوامل با الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي
عنوان به زبان ديگر :
Adhesion Factors and Association with Antibiotic Resistance among Clinical Isolates of Staphylococcus aureus
پديد آورندگان :
معتمدي، حميد دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي , اصغري، بابك دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي , طهماسبي، حامد دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي , عربستاني، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي
كليدواژه :
مقاومت دارويي , استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين , عوامل چسبندگي
چكيده فارسي :
زمينه و اهداف: عوامل چسبندگي در باكتري استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين توسط ژن هاي خاصي كد مي شوند كه مي توانند باكتري را در مسير بيماري زايي تقويت بكنند. هدف از اين پژوهش شناسايي عوامل چسبندگي در جدايه هاي باليني استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين و تعيين ارتباط حضور اين عوامل با الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي است.
مواد و روش كار: در يك مطالعه تحليلي از مهرماه سال 1395 تا ارديبهشت سال 1396، 302 جدايه باليني استافيلوكوكوس اورئوس با استفاده از تست هاي بيوشيميايي اوليه شناسايي شدند. سپس، سويه هاي مقاوم به متي سيلين توسط روش هاي فنوتيپي تعيين شدند. براي شناسايي حضور ژن هاي كد كننده عوامل چسبندگي شامل bbp ،can ،eno ، .ebpS از روش Multiplex PCR استفاده شد. همچنين، از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون تست كاي-دو جهت تحليل هاي آماري استفاده شد.
يافته ها: از 302 جدايه باليني استافيلوكوكوس اورئوس، جداشده از نمونه هاي مختلف زخم، خون، ادرار، تراشه، كاتتر، سواپ و بيماران سرپايي به دست آمد. از اين ميان، 123 جدايه داراي مقاومت به متي سيلين بودند. همچنين، مقاومت نسبت به اريترومايسين و پني سيلين با 73/53 درصد و 75/1 درصد در بين جدايه ها، بيشترين فراواني را داشتند. در استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين حضور ژن هاي عامل چسبندگي براي ژن bbp در 10 جدايه (6/89%)، cna در 6 جدايه (4/13%)، ژن eno در 28 جدايه (19/31%) و ebpS در 19 جدايه (13/1%) مشاهده شد. ارتباط معني داري بين الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي و فرواني ژن هاي عامل چسبندگي مشاهده شد (P≤0.05).
نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده، ارتباط معني داري بين حضور گروه هاي ژني عوامل چسبندگي و مقاومت به آنتي بيوتيك در جدايه هاي استافيلوكوك اورئوس مقاوم به متي سيلين مشاهده شد.
چكيده لاتين :
Background and Aims: Staphylococcus aureus adhesion factors can reinforce the pathogenicity of the bacteria. The aim of this study was to identify adhesion factors among clinical isolates of methicillin-resistant S. aureus and determine the association between these factors and antibiotic resistance patterns.
Materials and Methods: In an analytical study from October 2016 to April 2017, 302 clinical isolates of S. aureus were confirmed by biochemical tests. Methicillin-resistant strains were determined by phenotypic methods. Multiplex PCR method was used to identify adhesion factors. In this way, bbp, cna, eno and ebpS genes were identified among different isolates.
Results: A total of 302 clinical isolates of S. aureus were isolated from different clinical samples including wound, blood, urine, trachea, catheter, swabs. Of 302 isolates, 123 were methicillin resistant and 73.53% and 75.7% of the isolates were resistant to erythromycin and penicillin, respectively. The incidence of resistance genes among among methicillin resistant S. aureus isolates were as follows: bbp (10 isolates: 6.89%), cna (6 isolates: 13.4%), eno (28 isolates: 19.31%) and ebpS (19 isolates: 13.1%),. There was a significant correlation between the antibiotic resistance patterns and the frequency of adhesion factors (P≤0.05).
Conclusions: According to the results, there was a significant correlation between adhesion factors and antibiotic resistance among methicillin-resistant isolates of S. aureus.
عنوان نشريه :
ميكروب شناسي پزشكي ايران
عنوان نشريه :
ميكروب شناسي پزشكي ايران