كليدواژه :
ابن عربي , كمال انسان , نفس , شهود , عوالم اخروي
چكيده فارسي :
انسان موجودي كمال‌گرا است. بنابر اين دغدغه هميشگي او نيل به كمالي حقيقي و سعادتي جاودانه است كه تنها راه وصول به آن، تكيه برآراء انديشمندان در اين باب تلقي مي شود. حال ارائه مصاديق حقيقي و غير حقيقي متعدد، براي اين مطلوب، گزينش مسير صحيح را قدري صعب جلوه مي دهد. در همين راستا و در اين پژوهش بر آن اهتمام شده است كه با استناد به ذخاير پر مغز ابن عربي، كيفيت طي طريق كمال در عوالم اخروي به تصوير كشيده شود. ابن عربي نيل به كمال را در گرو تزكيه و تهذيب نفس و پيمودن مراحل مختلف سير و سلوك مبتني بر علمي حقيقي و ايماني راسخ مي داند؛ به نحوي كه سالك در ابتداي سلوك، معرفتي به خويش و به تبع آن به خداوند نيز ندارد و در نهايت سلوك، در ضمن دستيابي به معرفت نفس در مي يابد كه وجود او چيزي غير از خدا نيست. معرفتي كه ابن عربي در نظر دارد، علمي كشفي از سنخ يادآوري است كه با استمداد از نيروي عشق، در نهايت به درك وحدت وجود كه همان فناء في الله است منجر مي شود. از آن جا كه مرگ چيزي جز انتقال از مظهريت اسم ظاهرالهي به اسم باطن او نيست، عوالم مختلف داراي اتحاد وجودي بوده به همين جهت سير كمالي نفس با ازاله ماديات و رفع حجب و بهره مندي از رحمت واسعه الهي در قالب ارتقاء از يك اسم به اسم بالاتر صورت پذيرفته و عوامل بالا، علل معده چنين كمالي محسوب مي شوند. به عبارت ديگر نفس به واسطه معدات، تحولي ذاتي به آن راه مي يابد و از عالم شهادت وحس به مقام معنا سفر مي كند و بر اساس استعدادي كه از ناحيه معدات تحصيل كرده است معنا و صورتي را واجد مي شود كه از باطن ذات او پديد مي آيد. به اين ترتيب نفس از باطن خود (كه مثال يا عقل است) بهره مند شده و سير كمالي را بر طبق عين ثابت خود تا بي نهايت مي پيمايد. لازم به ذكر است روش به كار گرفته شده در اين مقاله توصيفي -تحليلي است.
چكيده لاتين :
Human being is perfectionist and resourceful. Therefore, his constant concern is the achievement of true perfection and eternal prosperity, the only way to achieve it is to rely on the scholars in this regard. Presenting numerous real and non-realistic examples, for this desirable, will make the choice of the right path and the secure way somewhat clear. In this regard, this paper focuses on this Referring to Ibn Arabi's full-blooded reservoirs, quality is represented through perfection in all the realms. Ibn Arabi regards Nile as the perfection of cultivation and self-denigration and the pursuit of different stages of truth based on true knowledge and faith, so that at the beginning of the journey, the pathologist does not have knowledge of himself and, consequently, of God, and ultimately conduct, In addition to gaining knowledge of the soul, he finds that his existence is nothing other than God. The knowledge that Ibn Arabi regards as a perspective is a discovery of a kind of reminder that by resorting to the power of love, it ultimately leads to an understanding of the unity of existence, which is the death of God. Since death is nothing more than a transference from the self-referring to the name of the verse, it does not exist in the name of its intrinsic, different realms have an existential unity. Therefore, the perfection of the soul with the forfeiture of materiality and the removal of the veil and the enjoyment of the divine mercy in the form of promotion from a name to The above name is taken and the above mentioned factors are the causes of stomach of such perfection. In other words, the soul travels through intrinsic modifications through the means of it and travels from the world of martyrdom and wisdom to the point of meaning and, according to the talent that it has acquired from the field of nature, has the meaning and the essence of which originates from the essence of its essence. Thus, the soul feeds from its inner (which is an example or reason), and completes the perfection as infinitely as its constant. It should be noted that the research method in this thesis is descriptive-analytical.
