تحليل اثرات نوسازي كالبدي بر كيفيت زندگي روستايي (مطالعه موردي: بخشهاي طرقبه و شانديز، شهرستان بينالود)

Analyzing the effects of physical renewation on rural life quality Case study: Torghabeh and Shandiz districts (Binaloud county

ﻃﺮح هاي ﻧﻮﺳﺎزي يكي از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ اﺑﺰارهاي مداخله در ﺳﺎزﻣﺎندﻫﻲ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي ﻋﻤﺮاﻧﻲ، ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ روﺳﺘﺎ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ارﺗﻘﺎء ﺷﺮاﻳﻂ زﻳﺴﺖ در ﻧﻮاﺣﻲ روﺳﺘﺎﻳﻲ است، كه زمينه را براي اراﺋﻪ ﻳﻚ ﺳﺮي ﺧﺪﻣﺎت ﻋﻤﻮﻣﻲ از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﺴﻬﻴﻞ ارﺗﺒﺎﻃﺎت و جريان زندگي و ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي ﻋﻤﺮاﻧﻲ و ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز در روﺳﺘﺎﻫﺎ فراهم كرده است و سبب حفظ و احياي مجدد زندگي و بهبود كيفيت زندگي در مناطق روستايي شده است. هدف از اين پژوهش تحليل اثرات نوسازي كالبدي بر كيفيت زندگي روستايي در بخش روستاهاي طرقبه و شانديز (شهرستان بينالود) است. روش تحقيق توصيفي- تحليلي و از حيث ماهيت كاربردي است. به منظور گردآوري داده هاي از روش هاي كتابخانه اي و ميداني بهره گرفته شده است. جامعه آماري اين تحقيق شامل 10 روستا كه در آنها نوسازي كالبدي صوت گرفته است و بالغ بر 3724 خانوار محاسبه و در در نظر گرفته شده است كه 131 نمونه محاسبه و در بين روستاهاي مورد مطالعه توزيع شده است. ضريب آلفاي كرونباخ با هدف تشخيص پايايي پرسشنامه محاسبه شده است كه در اين پژوهش براي تمامهاي شاخصها پرسشنامه 0/812 به دست آمده است كه اين حاكي از مناسب بودن ابزار پژوهش است. براي تجزيه و تحليل داده ها از روشهاي آماري توصيفي (انحراف معيار، ميانگين و ضريب تغييرات) و استنباطي (تي تك نمونه اي و تحليل واريانس) و براي رتبه روستاها از لحاظ شاخص هاي كيفيت زندگي از مدل ويكور استفاده شد. نتايج حاصل از آزمون تي تك نمونه اي نشان داد كه در بين شاخص‌هاي مورد بررسي در تحقيق، شاخص ها بهبود وضعيت فعاليت و اشتغال با ميانگين (3/702)، جذب اعتبارات و كاهش هزينه (3/44)، كاهش تغييرات محيطي (3/33) و حفظ سبك معماري (3/26) هر كدام به ترتيب بيشترين اثرات را در كيفيت زندگي ساكنان روستايي به دنبال داشته است. همچنين مدل ويكور نشان داد كه روستايي دهبار با ميزان (0/68) داراي بالاترين رتبه؛ و روستاهاي دهنو و نقندر با ميزان (0/98) و (0/97)، داراي پائين ترين رتبه به لحاظ برخورداري از ميزان اثرات نوسازي كالبدي در بهبود كيفيت زندگي در مناطق مورد مطالعه است.

Renovation projects are among the most important tools for interferencing the organization of developmental activities and the physical expansion of villages which result in the improvement of living conditions in rural areas. Such projects provide grounds for a series of public services. They facilitate communication, life flow, and organization of construction activities in villages. They have preserved rural life and have improved the life quality in rural areas. The aim of the present study was to analyze the effects of physical renewation on the quality of rural life in villages of Torghabeh and Shandiz (Binaloud county). The research method was descriptive-analytical and based on nature it was an applicable research. Documentary and field methods were used for data collection. The statistical population of this research included 10 villages in which physical renovation projects were conducted. Also, 131 out of 3724 households were selected as a sample for the present study. The Cronbach's alpha coefficient was calculated for determining the reliability of the questionnaire. It was equaled to 0.812 for all indicators which confirmed the suitability of the research tool. Descriptive statistics (standard deviation, mean and coefficient of variation) and inferential statistics (single sample and analysis of variance) were used for data analysis. Vikor model was applied for classification of villages based on their life quality indexes. The results of one-sample t-test showed that among the indicators, employment and activity status with an average of (3.702), credit attraction and cost reduction (3.44), reduction of environmental changes (3.33) and preservation of architectural style (3.26) have had the most impacts on the life quality of the studied villages, respectively. Also, the Vikor model showed that the village of Dehbar (0.68) placed at the highest level of ranking, and the villages of Dehno (0.98) and Nagorno (0.97) possessed the lowest rank of the rate of renoation effects on the life quality improvements at the studied villages.