جداسازي آميب هاي آزادزي و شناسايي مولكولي آكانتامبا از آب هاي راكد كاشان

Isolation of Free-living amoeba and Molecular Characterization of Acanthamoeba From Stagnant Water, Kashan, Iran

زمينه و هدف: آكانتامبا شايع ترين آميب آزادزي است كه به وفور در آب، خاك و گردوغبار وجود دارد و عامل آنسفاليت گرانولوماتوز آميبي است. مطالعه حاضر براي تشخيص آميب هاي آزادزي و شناسايي ژنوتايپ هاي آكانتامبا در آب هاي راكد شهر كاشان انجام شده است. مواد و روش كار: در اين مطالعه توصيفي، 138 نمونه آب راكد از مساجد و پارك هاي كاشان جمع آوري شد. اين نمونه ها پس از عبور دادن از فيلتر 0/45 ميكروني و كشت در آگار غيرمغذي از نظر آميب آزادزي بررسي شدند. براي شناسايي مولكولي آكانتامبا از واكنش زنجيره هاي پلي مراز و پرايمر هاي اختصاصي استفاده شد. پس از تكثير قطعه bp490 و تعيين توالي نوكلئوتيدي، ژنوتايپ 10 ايزوله آكانتامبا شناسايي شد. pH، دما، فصل نمونه گيري و نتايج در SPSS نسخه 16 ثبت و تحليل شد. يافته ها: 88/4 درصد از نمونه ها آلوده به آميب آزادزي بودند كه با استفاده از PCR 59/4 درصد آنها به عنوان آكانتامبا شناسايي و تاييد شدند. از ميان نمونه هاي تاييد شده 80 درصد مربوط به ژنوتايپ آكانتامبا T4 و 20 درصد T2 بودند. بين فصول نمونه گيري و آلودگي با آميب آزادزي ارتباط معني داري مشاهده شد (0/01=P). بيشترين ميزان آلودگي آب راكد به آميب آزادزي و آكانتامبا در 7pH مشاهده شد. در اين مطالعه ارتباط معني داري بين pH و دما با آلودگي آميب آزادزي و آكانتامبا مشاهده نشد. نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه آلودگي آب هاي راكد به آميب آزادزي و آكانتامبا در كاشان بالا است. همچنين ژنوتيپ غالب آكانتامبا T4 است كه از سويه هاي بيماري زا است. با توجه به عوارض خطرناك ناشي از اين آميب، آموزش بهداشت براي افزايش آگاهي در زمينه انتقال و نيز اقدامات بهداشتي براي پيشگيري از آلودگي توصيه مي شود.

Background and Aims: Acanthamoeba, the causative agent of granulomatous amebic encephalitis (GAE), is among the most prevalent free-living amoebas (FLA) existing in water, soil and dust. This study was conducted to determine FLA and identify Acanthamoeba genotypes isolated from stagnant water in Kashan, Iran. Materials and Methods: In this descriptive study, 138 stagnant water samples were collected from Kashan mosques and public parks. The samples were filtered (0.45μm) and cultured onto non-nutrient agar for the presence of FLA. Acanthamoeba spp. was identified by polymerase chain reaction (PCR) using specific primers, which amplified a 490 bp fragment. Among ten sequenced isolates of Acanthamoeba, different genotypes were determined by sequence analysis. The parameters such as pH, temperature, sampling season and related results were recorded and analyzed using SPSS16. Results: The rate of FLA was 88.4 %, 59.4% of which were confirmed as Acanthamoeba spp. using PCR method. The rate of Acanthamoeba T4 and T2 genotypes were 80% and 20%, respectively. There was a significant relation between FLA rate and sampling season (P= 0.01). The highest rate of FLA and Acanthamoeba was observed at pH 7. There was no significant relationship between FLA and Acanthamoeba spp. with pH and temperature. Conclusions: The rate of FLA and Acanthamoeba in stagnant water were high in Kashan. The dominant Acanthamoeba genotype (T4) is pathogen. Due to serious amoeba-induced complications, hygienic education is recommended to increase the public awareness on transmission and health/preventive measurements.