رابطه بين اكلوژن تروماتيك و شكست در ترميم ضايعات پري اپيكال: يك گزارش مورد

The Association between Traumatic Occlusion and Failure in Healing of Periapical Lesion: A Case Report

مقدمه: موفقيت دندان هاي درمان ريشه شده با ضايعات پري اپيكال در مطالعات بسياري گزارش شده است. هر چند در برخي موارد مانند اكلوژن تروماتيك، ضايعات بدون تغيير باقي بمانند. به عبارت ديگر اثر اكلوژن تروماتيك در پيشرفت بيماري هاي پالپ و پري اپيكال به طور كامل شناخته نشده است. گزارش مورد: اين مقاله باقي ماندن ضايعه پري اپيكال و علائم بيمار را بعد از درمان اندو و جراحي مناسب در يك بيمار 17 ساله گزارش مي كند كه بعد از حذف تماس هاي پيش رس، علائم بهبود پيدا كرد و ضايعه پري اپيكال ترميم شد. نتيجه گيري: رفع تماس هاي پيش رس در طي مراحل درمان مي تواند يكي از فاكتورهاي تاثيرگذار بر نتايج درمان باشد.

Introduction: The success of root canal treated teeth with periapical lesions was addressed in several studies. However, in some cases, such as traumatic occlusion, these lesions may remain stable. On the other hand, the effect of traumatic occlusion in development of pulp and periapical diseases is not known thoroughly. Case Report: The article reports the remaining of periapical lesion after appropriate endodontic treatment and surgery in a 17-year-old patient. However, the patient symptoms improved after removal of premature contacts and periapical lesion healed. Conclusion: Elimination of premature contacts during treatment can be one of the influential factors in treatment outcomes