فهم زماني و تجربه حل مساله؛ نمونه موردي «پليس نامحسوس»

Understanding Time and Problem Solving Experience: A Case Study of the Invisible Police

در پژوهش پيش رو به نسبت فهم زماني كنشگران و شيوه حل مسئله دريك وضعيت بغرنج مي پردازيم. در اين مسير با بررسي تعدادي از فيلم هاي برنامه «پليس نامحسوس»، به شيوه حل مسئله رانندگان توجه مي كنيم. در اين مطالعه با استفاده از رويكرد مردم روش شناسي و با تكنيك تحليل گفتگو به نظم نهادي اندركنش ها در موقعيت اين فيلم ها پرداخته ايم و با استفاده از چارچوب نظري پديدارشناسي و شاخص هاي ارنست پوپل مي كوشيم فهم هاي زماني دخيل در اين گفتگو را تحليل كنيم. در فرايند كار به لحظه اي توجه مي كنيم كه متخلفين پس از متوقف شدن به وسيله پليس مي كوشند دلايل تخلف خود را توضيح دهند. با تحليل اين گفتگوها مي بينيم كه رانندگان متخلف از بيان هايي استفاده مي كنند كه مبتني بر فهم چرخنده از زمان است. اين در حالي است كه زمان قانون و پليس و حتي زمان فن آوري جاده و اتومبيل، زماني خطي و همگن است. در ادامه مي بينيم كه رانندگان متخلف چگونه براي مديريت كردن مسئله و شرايط بغرنج خود يك گفتگو را به گونه اي سامان مي دهند كه مبتني بر زمان خطي نباشد. در پايان اين نتيجه حاصل مي شود كه زمان نه يك مقوله عام بر فراسوي جامعه بلكه مقوله اي است كه در تجربه هاي خرد گوناگون پيوسته اشكال گوناگون به خود مي گيرد.

In this paper we will explore the relation between the actors’ understanding of time and the problem solving strategies in a complicated situation. Drawing on ethnography and conversation analysis we will focus on the institutional interaction order governing the scenes these movies exhibit. Using phenomenology and Ernest Pople indices, we aim to analyse the understanding made of the time in these conversations. In doing so we will consider the moment in which the vilolaters rationalize the reasons behind their violations. The results show that while the time that law, the police and even the road technologies rely on is homogeneous and linear, the drivers employ the expressions connotating an iterative understanding of time. The paper concludes with showing how the law breaking drivers base their conversations on a non linear time to manage the difficult situations they are involved with. This suggests that far from a universal category, time is a category constantly taking different shapes in different everyday encounters.