بررسي شيوع سندرم پاهاي بي قرار و عوامل مرتبط با آن در بيماران مولتيپل اسكلروزيس

Prevalence of Restless Legs Syndrome and its Related Factors in Patients with Multiple Sclerosis

سندرم پاي بي قرار (restless leg syndrome) (rls) يك اختلال عصبي حسي حركتي مي باشد. آگاهي نسبت به شيوع اين سندرم در بين بيماران مولتيپل اسكلروزيس و شناخت عوامل مرتبط با آن مي تواند در جهت ارتقاي كيفيت زندگي اين بيماران مفيد باشد.مواد و روش ها: اين مطالعه به صورت مقطعي بر روي 300 بيمار مبتلا به ms مراجعه كننده به كلينيك جامعه ms صورت گرفت. بيماران به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب و پس از معاينه پرسشنامه هاي مربوطه (دموگرافيك، مشخصات بيماري و پرسشنامه تشخيص rls) تكميل گرديد.يافته ها: فراواني اين سندرم در بين بيماران مولتيپل اسكلروزيس، 43/3 درصد بود. فاكتورهاي همراه مشاهده شده شامل سن بالا، مدت زمان ابتلا، الگوي بيماري و ميزان ناتواني ناشي از بيماري ms بود.استنتاج: بر اساس يافته هاي مطالعه حاضر، rls در بيماران مبتلا به ms شيوع بالايي دارد. بررسي rls در ارزيابي روتين بيماران به ويژه در موارد شكايت از اختلال خواب و تشخيص و درمان به موقع آن مي تواند منجر به ارتقاء كيفيت زندگي اين افراد شود.

Background and purpose: Restless Legs Syndrome (RLS) is a neurological disorder which can reduce the duration and quality of sleep and consequently affect quality of life. Understanding the prevalence of this syndrome in patients with multiple sclerosis (MS) and its associated factors could be of great benefit in enhancing their quality of life. Materials and methods: This cross-sectional study was conducted in 300 MS patients attending an MS clinic. They were selected using random sampling. After clinical examination, demographic information and disease characteristics were recorded and RLS rating scale was used for each patient. Results: The prevalence of RLS was 43.3% in MS patients. Some factors were found to be responsible including older age, longer MS duration, pattern of disease and the level of disability caused by MS. Conclusion: RLS evaluations should be done regularly in MS patients especially in those with sleep disorders. This could cause timely diagnosis and treatment, thereby leading to a better quality of life in these patients.