عنوان مقاله :
بيوسيستماتيك و فيلوژني مولكولي (Cousinia sect. Lachnosphaerae (Asteraceae در ايران
عنوان به زبان ديگر :
Biosystematics and molecular phylogeny of Cousinia sect. Lachnosphaerae (Asteraceae)
پديد آورندگان :
صادقي رشتي، مژگان دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه زيست شناسي , نژاد ستاري، طاهر دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه زيست شناسي , مهرگان، ايرج دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه زيست شناسي , اسدي، مصطفي موسسه تحقيقات جنگل‌ها و مراتع كشور - بخش گياه شناسي
كليدواژه :
فيلوژني مولكولي , ايران , تاكسونومي , Lachnosphaerae , Cousinia sect
چكيده فارسي :
Cousinia sect. Lachnosphaerae در ايران شامل گروهي كوچك از گونه‌هاي علفي با اشكال حدواسط است. در اين مطالعه، نمونه‌هايي از مناطق مختلف پراكنش آن جمع آوري و مورد بررسي‌هاي مورفولوژي و مولكولي قرار گرفت. آناليز‌هاي پارسيموني (Maximum Parsimony) و بايسي (Bayesian) داده‌هاي دو ماركر هسته‌اي ITS و ETS نشان داد كه گونه‌هاي اين بخش همگي گروهي تك نيا را تشكيل مي‌دهند. نتايج نشان داد كه ماركر ETS قابليت بيشتري نسبت به ITS در تفكيك گونه‌ها و گروه‌هاي نزديك به هم دارد. گروه‌هاي بازيابي شده در آناليز ماركرهاي ETS و ETS + ITS الگوي جغرافيايي مشخصي را نشان داد. اين الگو به صورت شاخه‌اي شامل دو نمونه از گونه
.lachnosphaera C از شمال شرقي ايران، شاخه‌اي دوم شامل سه نمونه از گونه .eriobasis C از مناطق مركزي ايران و شاخه سوم شامل سه گونه .gabriellae C،
.chrysochlora C و .gedrosiaca C از شرق و جنوب شرقي ايران بود. نتايج بدست آمده در كنار ساير شواهد، تعداد گونه‌هاي پذيرفته شده اين بخش در ايران را به سه گونه كاهش داد.
چكيده لاتين :
Cousinia sect. Lachnosphaerae in Iran includes a small
group of herbs with intermediate forms. In this study,
herbarium specimens collected from different part of its
distribution range were studied morphologically and
molecularly. Maximum parsimony (MP) and Bayesian (BA)
analysis of ITS and ETS datasets showed that all Iranian
species of this section formed a monophyletic group. Our
results also showed that the using ETS marker was resulted
in a better resolution of species and closely related taxa.
Monophyletic groups formed in the analysis of ITS+ETS
markers of the section, showed a distinct geographical
pattern including: 1) a clade formed by two samples of C.
lachnosphaera from NE Iran, 2) a clade formed by three
samples of C. eriobasis from C Iran, and 3) a clade formed
by samples of three species C. gabriellae, C. chrysochlora
and C. gedrosiaca from SE Iran. Based on our results, we
suggest reducing the number of Iranian species of the section
from six to three.
عنوان نشريه :
زيست شناسي سلولي و مولكولي گياهي
عنوان نشريه :
زيست شناسي سلولي و مولكولي گياهي
