بررسي تاثير تمرين هوازي تداومي بر نسبت bax/bcl-2 و سميت كبدي ناشي از دوكسوروبيسين در رت‌هاي مدل سالمندي

Effect of Continuous Aerobic Exercise on Bax/ Bcl-2 Ratio and Doxorubicin-induced Liver Toxicity in Aging model Rats

يكي از نكات مهم در درمان سرطان، كاهش عوارض داروهاي آن بر بافت هاي سالم بدن مي باشد؛ بنابراين هدف اين پژوهش، بررسي اثرات پيشگيرانه تمرين هوازي تداومي بر ميزان آپوپتوز و فيبروز كبدي ناشي از القاي داروي دوكسوروبيسين در رت هاي مدل سالمندي مي باشد.مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي، 42 سر رت نژاد ويستار، به طور تصادفي در شش گروه (7 =n) شامل: جوان، سالمند، سالمند+ سالين، سالمند+ دوكسوروبيسين، سالمند+ تمرين+ سالين و سالمند+ تمرين+ دوكسوروبيسين قرار گرفتند. گروه هاي تمريني، روي نوارگردان با رعايت اصل اضافه بار، پنج جلسه در هفته و به مدت شش هفته تمرين كردند. 15 روز پاياني تمرين، تزريق دوكسوروبيسين يا محلول سالين، با دوز روزانه 1 ميلي گرم/كيلوگرم انجام گرفت. 48 ساعت پس از پايان تمرين، بافت برداري از كبد جهت ارزيابي فيبروز و بيان پروتئين هاي bax و bcl-2 انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس يكطرفه در سطح معني داري (p≤0.05) آناليز شدند.يافته ها: تزريق دوكسوروبيسين سبب افزايش معني دار فيبروز كبدي، بيان پروتئين bax و نسبت bcl2/ baxو كاهش معني دار بيان پروتئين bcl-2 شد (p≤0.05). هم چنين، تمرين هوازي سبب كاهش معني دار بيان پروتئين bax، نسبت bcl2/bax و فيبروز كبدي و افزايش معني دار بيان پروتئين bcl-2 شد (p≤0.001).استنتاج: تمرين هوازي تداومي، باعث كاهش نسبت bcl-2/bax، كه شاخصي از افزايش ميزان بقا مي باشد و نيز كاهش فيبروز كبدي در مقابل دوكسوروبيسين مي شود.

Background and purpose: One of the main issues in cancer treatment is to reduce the side effects of drugs on healthy tissues. The aim of this study was to investigate the preventative effects of continuous aerobic exercise on apoptosis ratio and liver fibrosis induced by doxorubicin in aging rats. Materials and methods: In this experimental research, 42 adult Wistar rats were randomly divided into 6 groups (n= 7), including the Young, Aged, Aged+ Saline, Aged+ Dox, Aged+ Exercise+ Saline, and Aged+ Exercise+ Dox. The training groups practiced on treadmill while considering the principle of overload (five sessions per week/ six weeks). On the last 15 days of exercise, doxorubicin or saline solution were injected (1 mg/kg/daily). Then, 48 hours after completing the trainings, liver tissue sampling was performed to evaluate the fibrosis and expression of Bax and Bcl-2 proteins. Data analysis was done using One-way ANOVA at a significant level of P≤0.05. Results: Doxorubicin caused a significant increase in liver fibrosis, expression of Bax protein and Bax/Bcl-2 ratio, and a significant reduction in expression of Bcl-2 protein (p≤0.05). On the other hand, aerobic training significantly reduced the expression of Bax protein, Bax/Bcl-2 ratio and hepatic fibrosis, and significantly increased the expression of Bcl-2 protein (p≤0.05). Conclusion: Continuous aerobic exercises, reduce the Bax/Bcl-2 ratio which is an indicator of increase in survival rate and also reduce liver fibrosis against doxorubicin