تاثير برنامه آموزشي بر رضايت مندي همراهان بيماران پيوند عروق كرونر

Effect of a Training Program on Satisfaction of Caregivers of Patients with Coronary Artery Bypass Graft

رضايت مندي همراهان بيماران بستري يكي از اركان كيفيت مراقبت از بيماران است كه با ارائه حمايت آموزشي مناسب مي تواند موجب بهبودي بيمار شود. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير برنامه آموزشي بر رضايت مندي همراهان بيماران پيوند عروق كرونر طراحي شد.مواد و روش ها: اين مطالعه مداخله اي بر روي 69 نفر از همراهان بيماران بستري در بخش مراقبت ويژه در بيمارستان فاطمه زهرا ساري انجام شد. نمونه ها به روش تخصيص تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله، همراهان بيماران علاوه بر اطلاعات معمول بيمارستان از روز قبل از عمل تا 24 ساعت قبل از ترخيص از بيمارستان مداخله آموزشي را دريافت نمودند. اما در گروه كنترل تنها اطلاعات معمول بيمارستان ارائه شد. رضايت مندي همراهان در هر دو گروه، 24 ساعت قبل از ترخيص بيمار با استفاده از پرسشنامه رضايت مندي همراهان بيماران بزرگسال بستري در بخش ويژه اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون هاي من ويتني، تي مستقل و كاي اسكوئر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته ها: داده ها نشان داد كه اختلاف آماري معني داري بين ميانگين رضايت مندي همراهان گروه مداخله (6.08 ±81.28) بعد از اجراي آموزش نسبت به گروه كنترل (11.56 ±58.03) وجود دارد (p<0.001). در مقايسه حيطه ها، بيش ترين رضايت مندي همراهان بيماران در حيطه عملكرد كاركنان درماني و كم ترين در حيطه تصميم گيري در مورد بيمار بود.استنتاج: با توجه به يافته ها پرستاران مي توانند با اجراي برنامه آموزشي به مراقبين خانوادگي، رضايت مندي آنان را از مراقبت هاي پرستاري افزايش دهند و موجب ارتقاي نحوه مراقبت از بيمار پس از جراحي قلب گردند.

Background and purpose: Satisfaction of caregivers of hospitalized patients is one of the pillars of good quality in patient care. Providing appropriate trainings on this issue could lead to improvements in patient recovery. The present study was conducted to investigate the effects of a training program on satisfaction of caregivers of patients who had Coronary Artery Bypass Grafting. Materials and methods: An interventional study was done in 69 caregivers of hospitalized patients in intensive care unit in Sari Fatemeh Zahra Hospital. The samples were randomly allocated into intervention and control groups. In the intervention group, the caregivers of the hospitalized patients alongside routine information received training starting one day before their patient’s surgery until 24 hr before discharge. The Family Satisfaction in the Intensive Care Unit (FSICU) was administered to measure the satisfaction of caregivers in both groups, 24 hr before discharge. Data were analyzed using Mann-Whitney, Independent t-test, and Chi-square. Results: Compared to the control group, a significant difference was found between the mean score for satisfaction in intervention group after the training program (58.3±11.56 vs. 81.28±6.08), (P<0.001). Caregivers reported highest level of satisfaction with medical personnel performance and the lowest with making decisions about patients. Conclusion: According to the findings, nurses can increase caregivers’ satisfaction from nursing care by providing them with training programs and improve patient care after heart surgery.