بررسي كارآيي مداخله آموزشي مبتني بر مدل گاتمن بر صميميت زناشويي زنان

Assessing the Efficiency of Educational Intervention Based on Gottman's Model on Marital Intimacy of Women

زمينه و هدف: امروزه زوج ها مشكلات شديد و فراگيري را در هنگام برقراري و حفظ روابط صميمانه و ارضاء انتظارات و نيازهاي يكديگر تجربه مي كنند. ايجاد و حفظ روابط صميمانه و ارضاء نيازهاي رواني و عاطفي در جريان ازدواج يك مهارت و هنر است كه علاوه بر سلامت رواني و تجارب سالم اوليه نيازمند داشتن نگرش هاي منطقي و كسب مهارت ها و انجام وظايف خاصي است. پژوهش حاضر با هدف بررسي كارآيي مداخله آموزشي مبتني بر مدل گاتمن بر صميميت زناشويي زنان انجام شد. روش كار: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي و به شيوه پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. نمونه پژوهش حاضر را 24 زن واجد شرايط از زنان مراجعه كننده به مركز همياران سلامت روان شهر بجنورد در سال 1393 تشكيل ميدادند كه به شيوه در دسترس انتخاب و بصورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. در مرحله پيش آزمون، دو گروه بوسيله مقياس صميميت زناشويي تامپسون و والكر 1983 (MIS-17) مورد ارزيابي قرار گرفتند. سپس مداخله آموزشي به شيوه گاتمن در 6 جلسه 2 ساعته براي گروه آزمايش اجرا گرديد، اما گروه كنترل مداخله اي دريافت نكرد. پس از پايان جلسات آموزشي از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از SPSS-18 و روش هاي آمار توصيفي و تحليل كوواريانس استفاده گرديد. يافته ها: تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه بين زنان دو گروه آزمايش و كنترل از لحاظ ميزان صميميت زناشويي تفاوت معناداري وجود دارد و مداخله آموزشي مبتني بر مدل گاتمن باعث ارتقاء صميميت زناشويي زنان گروه آزمايش شده است. نتيجه گيري: مدل آموزشي گاتمن باعث بهبود روابط صميمانه مي گردد. مي توان از اين شيوه آموزشي در جهت غني سازي روابط زناشويي استفاده نمود.

Background & Objectives: Nowadays couples experience severe and pervasive problems in establishing and maintaining the intimate relationships and to satisfy each other’s expectations and requirements. Building up and maintaining intimate relationships and satisfying mental and emotional needs in marriage are skills and art that along with the initial mental health and healthy experiences require logical attitudes and gaining skills and carrying out special tasks. The present study was carried out to examine the efficiency of educational interventions based on Gottman’s model on marital intimacy of women. Methods: The quasi-experimental study was performed as pretest–posttest with a control group. The samples consisted of 24 qualified women from who were referred to Hamyaran Salamat Ravan institution of Bojnourd in 2014. They were selected by convenience sampling method and randomly replaced in experimental and control groups. In the pretest, both groups were evaluated by Thompson and Walker’s Marital Intimacy Scale 1983 (MIS-17). The training intervention based on Gottman was administered to experimental group in 6 sessions of 2 hours but control group received no intervention. After completion of the training sessions, both groups were post tested. Data analysis was done by descriptive statistics methods and analysis of covariance using SPSS18 Software. Results: Data analysis showed significant difference between experimental and control groups in terms of marital intimacy. Gottman-based model of training intervention caused promotion in marital intimacy in experimental group. Conclusions: Gotman’s training model improves intimate relationships. This method can be used for strengthening marital relationships.