بررسي روش هاي برقراري ارتباط بدونسيم در شبكه هاي نسل آينده

هدف از شبكه هاي نسل آينده (ngn)، همگرا كردن كليه بسترهاي ارتباطي موجود بر روي بستري مبني بر فناوري ipو دسترسي نامحدود به شبكه و ارايه خدمات يكپارچه به كاربران با كيفيت قابل قبول ( )qosاست. براي انجام اين هدف به يك بستر ارتباطي و يا شبكه زير ساخت نياز است كه بتواند پهناي باند مورد نياز را با بهترين كيفيت ارائه نمايد. اين شبكه زير ساخت با توجه به ماهيت، مشتمل بر دو قسمت باسيم و بيسيم است. در مورد بستر باسيم بهترين گزينه فيبرنوري است اما در مورد بستر بيسيم با توجه به محدوديتهاي كاربردي مخاطراتي وجود دارد. در يك نگاه كلان مي توان اين بستر بيسيم را به دو قسمت بكارگيري فناوري راديوئي و نوري تقسيم بندي كرد. هر كدام از اين دو فناوري محدوديت ها و امتيازاتي مختص به خود دارد كه بايد مورد بررسي قرارگيرد. در اين مقاله سيستم هاي مخابرات نوري فضاي آزاد، سيستم هاي راديوئي ،wifi وايمكس، lteو شبكه هاي برد بلند پر ظرفيت مورد بررسي قرارگرفته و با توجه به نقاط ضعف و قوت هركدام پيشنهاد براي بكارگيري از آنها در شبكه هاي نسل آينده بيان خواهد شد.