ميزان فعاليت هاي روزمره در جانبازان با قطع عضو اندام تحتاني

Pattern of activity of daily living in war related lower extremities amputation: A result of a National Project from Iran

قطع عضو از هر دو اندام تحتاني يكي از عوارض ناشي از جنگ مي باشد. در اين مطالعه با استفاده از پرسش نامه هايActivity of Daily Living ADL به بررسي فعاليت هاي روزمره و شخصي جانبازاني كه در طول دوره جنگ عراق عليه ايران و پس از آن دچار قطع عضو در هر دو اندام تحتاني شده اند پرداخته ايم. از 576 نفر جانبازي كه در طول جنگ ايران و عراق و پس از آن دچار آسيب بودند، 335 نفر حاضر به شركت در مطالعه شدند (ميزان پاسخ دهي %58). اطلاعات توسط دو پرسشگر كه از قبل آموزش ديده بودند جمع آوري شد. ميانگين سني افراد مورد مطالعه 42/05 با انحراف معيار 6/3 بدست آمد. 327 نفر (%96.7) بودند. شايعترين نوع قطع عضو در هر دو اندام تحتاني، زير زانو بود كه 126 نفر (%37.6) افراد را شامل مي شد. 206 نفر (%61.5) از پروتز در هر دو اندام تحتاني استفاده مي كردند. شايعترين علت قطع اندام تحتاني تركش و مين بود. در بررسيADL ، بيشترين نياز به كمك مربوط به جابجا شدن 90 نفر (%26.4) و حمام كردن 67 نفر (%19.6) بود، و كمترين نيازبه كمك مربوط به غذا خوردن 6 نفر (1/8) و داشتن اختيار ادرار و مدفوع 18 نفر (%5.3) بود.

The objective of this study was to determine ADL (Activity of daily living) in survivors of the Iran-Iraq war with bilateral lower limb amputation. The cross-sectional survey 335 amputees participated in the study (response rate = 58 %) and ADL (KATZ) questionnaire were used. The average age of the patients was 42.05 (SD = 6.33). The majority of the cases 97.6 % (n = 327) were married. The most common type of amputation was both below-knee 37.6 % (n = 126). Two hundred and six subjects (61.5 %) were prosthetic ambulates. Shell and landmine were the most common cause of amputation. The most dependency in ADL was related to transport 26.4% (n=90) which was followed by taking shower 19.6% (n= 67). The results of this study suggest a rehabilitation programs to improve the independency in amputees