پديد آورندگان :
نجاتي، وحيد , شجاعي، هادي پژوهشكده مهندسي و علوم پزشكي جانبازان تهران , سروش، محمدرضا پژوهشكده مهندسي و علوم پزشكي جانبازان تهران , سخنگويي، يحيي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران , فروزان، آريادخت دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران , مديريان، احسان دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران
كليدواژه :
آسيب هاي ورزشي جانباز , جانباز , معلول , ورزش
چكيده فارسي :
مقدمه: امروزه آسيب هاي ورزشي كه منجر به كاهش تمرين و فعاليت گردند، جزء لاينفك رقابت هاي ورزشي سطح حرفه‌اي بوده و نياز به مراقبت هاي پزشكي تخصصي و پر هزينه‌اي خواهند داشت. از اين رو، بررسي آسيب هاي ورزشي در جانبازان، جهت تداوم حضور ايشان در عرصه رقابت‌ها، اهميت ويژه‌اي مي‌يابد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه بصورت مقطعي (Cross-sectional) و با هدف تعيين فراواني آسيب هاي ورزشي و علل و عوامل مرتبط بر آنها در جانبازان و معلولين ورزشكار انجام شد، حدود 6000 ورزشكار جانباز و معلول شركت كننده در جشنواره ميلاد كوثر (تهران مرداد ماه 1382) طي مدت ده روز، در بيست رشته ورزشي، از نظر فراواني وقوع آسيب ورزشي مورد بررسي قرار گرفتند و كليه ورزشكاراني كه دچار آسيب ديدگي شدند، پس از معاينه و تشخيص نوع آسيب ديدگي توسط تيم پزشكي، در مطالعه وارد گرديدند.
نتايج : طي اين مطلاعه 125 نفر از اين ورزشكاران بعلت آسيب ديدگي جديد در جريان مسابقه وارد طرح گرديدند (29.8% جانباز و 70.2% غير جانباز) 42.7% زن و 57.3% مرد). بر اين اساس، در اين افراد 222 مورد آسيب ورزشي جديد كشف و ثبت گرديد. ورزشكاران در 8 رشته ورزشي باستاني، بوچيا، جودو، كوهنوردي، شطرنج، فوتبال 5 نفره، تنيس با ويلچر و كاراته، هيچ نوع آسيب ديدگي نداشته و لذا در مطالعه وارد نشدند. در ميان 12 رشته ورزشي ديگر (دوميداني، واليبال نشسته، وزنه‌برداري، بسكتبال با ويلچر، تير اندازي، فوتبال فلج مغزي‌ها، فوتبال، قطع عضوها، تير و كمان، تنيس روي ميز، شنا، دوچرخه سواري و گلبال)، بيشترين آسيب‌ديدگي در رشته گلبال، مشاهده شد (19.8% كل آسيبديدگيها). ضمن اينكه 72.5% از آسيبديدگيها در اندامهاي فوقاني مشاهده گرديد. ورزشكاران مبتلا به قطع عضو بيش از ساير ورزشكاران دچار آسيب‌ديدگي شده بودند (31.4%). همچنين ارتباط معني‌داري بين كلاس ورزشي و رشته ورزشي با آسيب هاي اندام تحتاني، اندام فوقاني و سر و گردن و تنه مشاهده نگرديد.
بحث :در اين مسابقات ميزان آسيب‌ديدگي ورزشكاران در رشته‌هاي گلبال، واليبال نشسته، تيراندازي و وزنه‌برداري بيش از ساير رشته‌هاي ورزشي بود، لذا به منظور جلوگيري يا كاهش آسيب‌هاي ورزشي در اين ورزشكاران، نياز به توجه و بررسي ويژه جهت ريشه‌يابي علل آن وجود دارد.
چكيده لاتين :
Introduction: Limitation of exercise and deprivation of match participation, are inevitable results of sport injuries during professional athletic competitions and require especial and costly medical care, to overview the rate of sport injuries in veteran or disabled athletes, we proposed a descriptive study. Materials and Methods: In this cross-sectional study, 6000 disabled and veteran athletes throughout the summer 1382 MILAD-e-KOWSAR festival in Tehran were investigated in 20 fold games. During these 10 day competitions, all of the newly injured athletes were closely examined and especial questionnaires were completed.
Results: During these competitions, 125 athletes (%29.8 veterans and %70.2 disabled) (%42.7 female and A%57.3 male) were newly injured and 222 injuries were recorded. there were no injuries in 8 fields including Bastani, Bochia, Judo, Chess, blind 5- player football, wheelchair – tennis, Karate and Mounting-climbing. Among the other competitions (track and field, seated-volleyball, weightlifting, shooting, CP – football, Amputee football, table-tennis, Archery, Swimming, cycling and Goal-ball), the most injured athletes belonged to Goal-ball (19.8% of injuries), 72.5% of injuries were carried out in upper limbs and most of the injured athletes were amputees (31.4%). There was no significant correlation between sport classification and injuries in upper extremities, lower extremities or head and trunk injuries.
Conclusion: Our results revealed a high prevalence of injuries in Goal-ball, seated volleyball, shooting and weightlifting so in order decrease or prevent injuries we need more especial attention and supervision in these fields.
