فرايند اثربخشي رواندرماني پويشي/ تجربي تسريع شده در افسردگي اساسي

Process of effectiveness of accelerated experiential dynamic psychotherapy

هدف با توجه به اهميتي كه روان ‌ درماني هاي پويشي در درمان اختلا لات روانپزشكي دارند و به خصوص توسعه فزاينده اي كه روان ‌ درماني هاي پويشي كوتاه مدت در سالهاي اخير پيدا كرده اند پژوهش حاضر به اثر بخشي يك نوع از اين درمان ها به نام رواندرما ني پويشي/تجربي تسريع شده( AEDP ) بر افسردگي اساسي پرداخته و نقش مكانيزم هاي دفاعي كلاسيك وتاكتيكي را در فرايند درمان مورد بررسي قرار داده است. روش بررسي: پژوهش حاضر، مطالعه تك آزمودني با حجم نمونه 6 بيمار ( شامل 2 مرد و 4 زن) مي ‌ باشد. مداخلات بر اساس طرح چند خط پايه ‌ اي از نوع بين آزمودني سازماندهي شد. ميانگين سني بيماران 28 سال بود. همه بيماران، در دو مرحله مجزا مبتلا به افسردگي اساسي تشخيص داده شدند: ارزيابي اوليه توسط يك روانپزشك براي بررسي محور I و II ، و ارزيابي ديگر براي اعمال دقيق ‌ تر معيارهاي شمول و خروج توسط پژوهشگر و با استفاده از مصاحبه تشخيصي ساختار SCID) ) انجام گرفت. يافته ها تحليل داده ها نشان داد ميزان افسردگي( BDI ) و سازگاري اجتماعي( SAS ) به شكلي معني دار قبل حين و پس از درمان تفاوت دارند. ميزان استفاده از مكانيسمهاي دفاعي تاكتيكي نيز در سه مرحله مذكور تفاوت معني دار دارد .ولي مكانيسم هاي دفاعي كلاسيك در سه سطح پخته نوراتيك و نا پخته تفاوت معني داري نشان ندادند. نتيجه گيري روان ‌ درماني پويشي/تجربي تسريع شده ( AEDP ) بر كاهش علايم اقسردگي اساسي به شكل معني داري اثر بخش است ، در حاليكه قدرت تغيير مكانيزم هاي دفاعي كلاسيك را در طي 20 جلسه درمان دارا نمي باشد ولي مي تواند بكار گيري مكانيسمهاي دفاعي تاكتيكي را در حد معني دار كاهش دهد.

Objectives : Regarding to importance of Dynamic Psychotherapies in treatment of psychiatric disorders, especially their increased development in recent years the purpose of this study was to investigate the efficacy of one kind of short term dynamic psychotherapy called Accelerated Experiential Dynamic Psychotherapy (AEDP) on major depression and the role of classic and tactical defense mechanisms (as mediators) in the process of change. Materials & Methods : Current study is a single subject design with a sample size of six patients (2 male, 4 female). Interventions are arranged based on multiple baselines, across subject design. Patients were on average 28 years old . All patients were diagnosed with major depression in two separate interviews by a psychiatrist for a preliminary evaluating axis I & II and through using the SCID by researcher for implement inclusion /exclusion criteria accurately. Analysis was carried out visually and with non parametric ANOVA (friedman). Results: analysis of data demonstrated that, scores of depression (BDI) and social adjustment (SAS) were significantly different in three phases of pre, during and post treatment. Also there was significant difference between average scores of tactical defense mechanisms in these phases. But there were no difference between average scores of classical defense mechanisms in these phases. Conclusion: AEDP was significantly effective in reducing depression symptoms and using tactical defense mechanisms .but AEDP was not effective on classic defense mechanisms in 20 therapeutic sessions.