چالش هاي پيش روي دختران نوجوان ايراني در دسترسي به اطلاعات و خدمات بهداشت باروري و جنسي

Iranian Adolescent Girls’ Challenges in Accessing Sexual and Reproductive Health Information and Services

زمينه و هدف: نوجوانان به دليل فقدان دانش و مهارت‫ هاي لازم براي جلوگيري از رفتارهاي پرخطر و همچنين عدم دسترسي قابل قبول و مناسب به اطلاعات و خدمات بهداشت باروري گروه سني آسيب پذيري هستند. مطالعه حاضر با هدف كشف نقطه نظرات و تجربيات دختران نوجوان و بزرگسالان كليدي در رابطه با چالش‫هاي پيش روي دختران نوجوان ايراني در دسترسي به اطلاعات و خدمات بهداشت باروري و جنسي انجام شد. روش كار: اين مطالعه يك مطالعه كيفي است. داده ها از طريق مصاحبه هاي نيمه ساختارمند و بحث هاي گروهي با 247 دختر نوجوان و 71 بزرگسال كليدي شامل سياست‫گزاران بهداشتي، مديران دولتي، غيردولتي و بين‫المللي برنامه هاي بهداشتي، ارائه كنندگان خدمات بهداشتي، مادران، معلمان، جامعه شناسان و روحانيون در چهار شهر ايران جمع آوري شدند. داده ها از طريق آناليز محتوي با استفاده از نرم افزار MAXQDA-10 كدكذاري و طبقه بندي شدند. يافته ها: چالش هاي اصلي مشخص شده در چهار طبقه جاي گرفتند: 1- چالش هاي سياسي مانند عدم اتخاذ استراتژي مشخص از طرف دولت، 2- چالش هاي فرهنگي و اجتماعي مانند تابوها، 3- چالش هاي ساختاري و اجرايي مانند ساختار نامناسب نظام سلامت، و 4- عدم استفاده از پتانسيل بالقوه مذهب. نتيجه گيري: در ايران، مفهوم بهداشت باروري نوجوانان به خوبي درك نشده و بسيار بحث انگيز است. دولتمردان و سياست گزاران بايد به منظور غلبه بر چالش هاي دسترسي، در فراهم سازي خدمات بهداشت باروري هماهنگ با ارزش‫هاي ديني و فرهنگي جامعه براي دختران نوجوان تلاش نمايند.

Background & objectives: Adolescents are vulnerable age group due to lack of knowledge and skills to avoid high risk behaviors and lack of access to acceptable and appropriate reproductive health information and services. This study was done to explore the views and experiences of adolescent girls and key adults in conjunction with the Iranian adolescent girls' challenges in accessing SRH information and services. Methods: This is a qualitative study. Data were gathered through semi structured interviews and focus groups with 247 adolescent girls and 71 key adults including health policymakers, governmental, nongovernmental and international health programs managers, health providers, mothers, teachers, sociologists and clergy in four Iranian cities. Data were coded and categorized using content analysis by MAXQDA10. Results: The main challenges identified were classified in four categories: (1) political challenges such as lack of an adopted strategy by the government; (2) social and cultural challenges such as taboos; (3) structural and administrative challenges such as inappropriate structure of the health system; and (4) non-use of religious potential. Conclusions: In Iran, the concept of adolescent reproductive health has not been well understood and is very controversial. Government leaders and policymakers should try to provide reproductive health services that are consistent with the community’s cultural and religious values for adolescent girls to overcome the challenges of access.