شناسايي عوامل موثر بر توانمندسازي منابع انساني ستاد مركزي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل

Identify Factors Affecting Human Resource Empowerment in Ardabil University of Medical Sciences Headquarters

زمينه و هدف: در هزاره سوم، منابع انساني ارزشمندترين سرمايه در اختيار سازمان ها است. بنابراين توانمندسازي منابع انساني يكي از مهم ترين اقدام‫هاي سازماني است كه نقش بي‫بديلي در موفقيت سازمان در دستيابي به اهداف و ارتقاي اثر بخشي و كارايي منابع انساني آن خواهد داشت. هدف اين تحقيق، مطالعه و بررسي عوامل تاثيرگذار بر ايجاد توانمندي روان شناختي در كاركنان مي باشد. روش كار: در اين تحقيق كه از نوع كاربردي، توصيفي و همبستگي بود، از ميان 440 نفر از جامعه آماري كه شامل كاركنان شاغل در ستاد مركزي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل در سال 1394 بود، به روش نمونه گيري چند مرحله اي (طبقه‫اي، خوشه اي و تصادفي ساده) 205 نفر انتخاب شدند و براي جمع آوري داده ها از دو پرسشنامه: توانمندسازي كاركنان (اسپريتزر 1995) و پرسشنامه بررسي عوامل موثر بر احساس توانمندسازي روان شناختي (محدث كسايي 1387) استفاده گرديد. براي تحليل يافته ها نيز آزمون‫ هاي آماري چون ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به كار گرفته شد. يافته ها: تحليل يافته ها نشان داد كه هر سه متغير مورد بررسي (عوامل فردي، عوامل گروهي و عوامل سازماني) نقش تعيين كننده اي در تبيين متغير وابسته (توانمندسازي روان شناختي) دارند. اين سه متغير به ميزان 0/51=R با متغير وابسته هماهنگي داشتند. همچنين در ميزان تاثير عوامل، تفاوت معنادار وجود داشت. عوامل سازماني (β=0/248) بيشترين و عوامل فردي (0/195=β) كمترين تاثير را بر توانمندسازي روان شناختي داشتند. نتيجه گيري: در مجموع هر چند ابعاد مختلف مدل اسپريتزر به عنوان مبناي اين پژوهش توسط آزمون هاي مرتبط تاييد شده، اما ميزان اهميت و اولويت اين شاخصه ها در الگوي توانمندسازي روان شناختي منابع انساني ستاد مركزي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل متفاوت بوده و تابع شرايط آن مي باشد. بنابراين مي ‫توان با افزايش اعتماد به نفس كاركنان، ايجاد زمينه مشاركت آن ها در تحقق اهداف سازمان، شفاف سازي نقش و وظايف محوله و ارائه اطلاعات لازم به آن ها، احساس توانمندي روان شناختي در منابع انساني ستاد مركزي را بهبود بخشيد.

Background & objectives: In the third millennium, human resources are the most valuable asset of the organization. So the empowerment of human resources is one of the most important organizational measures and has unique role in success of the organization to achieve its goals and improve the effectiveness and efficiency of human resources. The aim of this study was to examine the factors influencing the development of mental abilities in employees. Methods: In this practical, descriptive and correlational study; out of 440 staff employed in the headquarters of the Ardabil university of medical sciences in 2015, 205 subjects were selected using multi-stage random sampling method (stratified, cluster and random). Data were collected using empowerment questionnaire and survey of factors affecting psychological empowerment questionnaire. Data were analyzed by statistical tests such as Pearson correlation and multiple regression. Results: Results analysis showed that all three studied variables (individual factors, group factors, and organizational factors) play important role in explaining the dependent variable (psychological empowerment). These three variables correlate with the dependent variable at R=0.51. There is also a significant difference in degree of these factors. Organizational factors (β=0.248) had the highest and individual factors (β=0.195) had the lowest effect on psychological empowerment. Conclusions: In general, although various aspects of Spritzer's model, as the basis for this study, was approved by the relevant tests, but the importance and priority of these characteristics in the pattern of psychological empowerment of human resources in Ardabil medical university headquarter was different and depended on its conditions. So one can improve psychological empowerment of human resources through increasing staffs confidence, facilitating their participation in achieving organizational goals, clarify roles and duties and providing necessary information.