بررسي غلظت باقيمانده آفت كش هاي فسفره آلي در منابع آب هاي سطحي و زيرزميني تامين كننده آب شرب استان كرمانشاه

Investigation of Residual Concentrations of Organic Phosphorus Pesticides in SurfaceWater and Groundwater Sources Supplying Drinking Water of Kermanshah Province

زمينه و هدف: آلودگي منابع آب با سموم آفت كش يكي از مهمترين معظلات زيست محيطي است كه سلامت جوامع را مورد تهديد قرار مي ‫دهد. لذا هدف از انجام اين مطالعه، تعيين باقيمانده سموم فسفره آلي ديازينون، مالاتيون، كلروپيريفوس و گليفوسيت در منابع آب ‫هاي سطحي و زيرزميني استان كرمانشاه در سال 1394 مي ‫باشد. روش كار: اين مطالعه از نوع توصيفي- مقطعي بود. در اين تحقيق تعداد 50 ايستگاه منبع آب در 5 ناحيه جغرافيايي استان كرمانشاه (شمال، جنوب، شرق، غرب و مركز) جهت تعيين باقيمانده سموم آفت كش فسفره آلي مورد بررسي قرار گرفت. سنجش سموم با روش استخراج فاز مايع و توسط دستگاه گازكروماتوگرافي جرمي (GC/MS) صورت گرفت. تجزيه و تحليل نتايج با كمك نرم افزار SPSS انجام گرفت. يافته ها: باقيمانده سموم فسفره آلي در هيچ يك از منابع چشمه و قنات مشاهده نگرديد. بيشترين ميانگين باقيمانده ديازينون، كلروپيريفوس، گليفوسيت و مالاتيون بر حسب ميكروگرم بر ليتر به ترتيب برابر با 0/2±1/45، 0/28±6/84، 0/001±0/005 و 0/012±1/01 تشخيص داده شد. منبع چاه ايستگاه مركزي از بيشترين و منبع سراب ايستگاه شمال از كمترين ميزان مجموع باقيمانده آفت كش برخوردار بود. مجموع باقيمانده سم گليفوسيت از كمترين ميزان برخوردار بود. مجموع باقيمانده غلظت آفت كش‫هاي گليفوسيت و مالاتيون در چاه كمتر از حداكثر غلظت مجاز تعيين شده از سوي اتحاديه اروپا بود. نتيجه گيري: با توجه به تجاوز غلظت مجموع سموم فسفره آلي در چاه هاي مورد بررسي بيش از حداكثر غلظت مجاز اتحاديه اروپا، در صورت عدم كنترل مصرف سموم، فقدان پايش منظم اين منبع مهم آبي و برنامه‫هاي پيشگيرانه سلامت مصرف ‫كنندگان آب در استان كرمانشاه با تهديد جدي روبرو است.

ackground & objectives: Pollution of water sources with pesticides is one of environmental problem that threatens the health of communities. The aim of present study is the determination of residual organic phosphorous pesticides including diazinon, malathion, chlorpyrifos and glyphosate in surface and ground water on Kermanshah province (2015). Methods: In this cross sectional-analytic study, 50 water stations in 5 geographical regions (north, south, east, west and central) was surveyed. Pesticide measurement was accomplished by extraction of liquid phase and mass gas chromatography. Data is analysis by SPSS software. Results: The residual organic phosphorus pesticides were not observed in any source of springs and aqueducts. The highest average residue (µg/L) of diazinon, chlorpyrifos, glyphosate and malathion were 1.45±0.2, 6.84±0.28, 0.005±0.001, 1.01±0.012, respectively. The wells at the central station was the highest and mirage in the in the northern station was the lowest total pesticide residue. The remaining amount of glyphosate was lowest. The total residues of glyphosate and malathion pesticides in the wells was below the maximum permitted concentration set by the European Union. Conclusion: Regarding the concentration of total organic phosphorus pesticides in the studied wells over the maximum permitted concentration of the European Union, in the absence of control of the use of pesticides, the lack of regular monitoring of this important source of water and preventive programs for the health of water users in Kermanshah province with a serious threat.