حمايت اجتماعي و سلامت عمومي معلمان زن

اختلالات رواني يكي از نگراني هاي عمده جهان امروز است كه سبب كاهش بهره وري سيستم آموزش و پرورش مي شود . مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط بين حمايت اجتماعي با سلامت عمومي معلمان زن شاغل در مدارس شهر قدس انجام شد. اين پژوهش يك مطالعه توصيفي - تحليلي از نوع مقطعي است . حجم نمونه 131 نفر و نمونه گيري به روش خوشه اي بوده است. جهت گردآوري اطلاعات از پرسشنامه هاي استاندارد سلامت عمومي گلدبرگ و و ضريب همبستگي ANOVA حمايت اجتماعي فليپيس استفاده شد. داده هاي جمع آوري شده با آزمو ن هاي آماري پيرسون مورد تحليل قرار گرفت . بدين ترتيب ، ارتباط حمايت اجتماعي با حيطه هاي علايم جسماني ، اضطراب ، عملكرد اجتماعي ، افسردگي و سلامت عمومي كل با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون بررسي شد. نتايج نشان داد كه بين حمايت اجتماعي با ميانگين نمره اضطراب ، اختلاف آماري معني دار و معكوس وجود دار د. همچنين ،در بين خرده مقياس هاي مختلف سلامت عمومي اعم از علايم جسماني ، اضطراب ، عملكرد اجتماعي ، افسردگي تنها بين حيطه اضطراب با حمايت اجتماعي ارتباط آماري معني دار وجود دارد، به گونه اي كه با افزايش سطح حمايت اجتماعي در ك شده ، ميزان اضطراب در بين معلمان كاهش مي يابد . بنابراين ، به نظر مي رسد با بكارگيري رويكردهاي آموزشي و مداخله اي مناسب ، جلب مشاركت مسئولان و سازما ن هاي ذي ربط بتوان وضعيت سلامت روان معلمان كشور را بهبود بخشيد .