ارزيابي شاخص هاي درون يابي در پهنه بندي خشكسالي ها با استفاده از gis (مطالعه موردي: لارستان)

Evaluation of Interpolation Indexes in Droughts Using GIS (Case Study Larestan

خشكسالي يكي از وقايع محيطي و بخش جدايي ناپذير نوسانات اقليمي است.اين پديده شرايطي از كمبود بارندگي و افزايش دما است كه در هر وضعيت اقليمي ممكن است رخ دهد. آگاهي از وضعيت خشكسالي با پيش بيني و پهنه بندي شدت هاي خشكسالي مي تواند خطر زيان هاي ناشي از اين پديده را تا حد قابل توجهي كاهش دهد. پژوهش حاضر، تلاشي براي ارزيابي دقت روش هاي درون يابي مكاني به منظور پهنه بندي شدت هاي خشكسالي هاي رخ داده در لارستان در سال 1390 با استفاده از شاخص هاي درصد نرمال بارندگي (pnpi)، بارش استاندارد (spi)، دهك هاي بارش (dpi) و ناهنجاري هاي بارش (rai) مي باشد. بدين منظور از داده هاي مربوط به 20 ايستگاه باران سنجي هاي لارستان كه از پراكنش مناسبي برخوردار بودند استفاده شد و روش هاي معكوس فاصله (idw) با توان هاي يك تا 3، كريجينگ معميولي (ok) و كريجينگ عام (uk) مورد بررسي قرار گرفت.

Drought is one of the most important environmental events and also it’s the integral part of climate fluctuations. This phenomena is a specific condition of precipitation loss and high temperature that might happen in every climate condition. Drought condition awareness and drought intensities zoning might decrease risks of drought losses significantly. Present study is an attempt to evaluate accuracy of place interpolation methods for occurred drought intensities zoning in LARESTAN in 1387 using Percentage of normal precipitation Index (PNPI)، standard precipitation index (SPI)، deciles precipitation index (DPI)، and Rainfall anomaly index (RAI). Therefore، it used data of 20pluviometry stations in LARESTAN that distributed appropriately and inverse distance weight (IDW) with 1 to 3 powers، ordinary kriging (OK)، and universal kriging (UK) Methods، were studied.