تحليل فضايي _ مكاني تابش دريافتي سطح استان كرمانشاه و مكان يابي سايت‌هاي خورشيدي

اطلاع دقيق از شدت تابش كل دريافتي خورشيد در يك مكان براي گسترش پروژه‌هاي خورشيدي ضروري است. به همين دليل برآورد تابش از اصلي‌ترين فاكتورها براي مكانيابي سايت خورشيدي مي‌باشد. در تحقيق حاضر به وسيله مدل ليو و جردن مقدار تابش دريافتي برآورد شده و با در نظر گرفتن لايه‌هاي مختلف از جمله شيب و جهت شيب، ارتفاع، دما و رطوبت و با استفاده از مدل ahp مكان‌بهينه تعيين گرديد. با توجه به نتايج مدل ليو و جردن استان كرمانشاه بررسي شد و نتايج نشان داد كه به طور متوسط در طي روز 495 كالري در سانتيمتر مربع انرژي خورشيدي دريافت مي نمايد. 4 شهرستان شامل سنقر، صحنه، اسلام آباد و جوانرود و بدنبال ان شهرستان قصر شيرين به ترتيب بيشترين و كمترين ميزان تابش را دريافت مي كنند. مقدار متوسط تابش روزانه در شهرستان جوانرود و قصر شيرين به ترتيب معادل 528 و 443 كالري در سانتيمتر مربع مي باشد. بر اساس نتايج مكانيابي نيز شهرستان‌ كرمانشاه با مساحت هاي 908 كيلومتر مربع بيشترين مطلوبيت براي گسترش سايت خورشيدي را دارند و سرپل‌ذهاب با 118 كيلومتر مربع مساحت كمترين پتانسيل را دارد. در وقوع فرسايش و توليد رسوب مي باشد كه در اين ميان زيرحوضه هاي دهبكر، بنگوين، قزلجه، مرانه، ميرسه و سياه قل داراي پتانسيل بيشتري هستند.