رابطه شادكامي، تاب‌آوري و خودكارآمدي تحصيلي با سازگاري تحصيلي دانش‌آموزان پسر پايه دهم

The relationship of happiness, resilience and academic self-efficacy with academic adjustment of tenth grad boy students

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه شادكامي، تاب‌آوري و خودكارآمدي تحصيلي با سازگاري تحصيلي دانش‌آموزان پسر پايه دهم انجام شد. اين پژوهش مقطعي از نوع همبستگي بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان پسر پايه دهم شهرستان شوش در سال تحصيلي 97-1396 بودند كه از ميان آنها 170 نفر با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. داده‌ها با كمك پرسشنامه‌هاي شادكامي (آرگايل و لو، 1990)، تاب‌آوري (كونور و ديويدسون، 2003)، خودكارآمدي تحصيلي (جينكز و مورگان، 1999) و سازگاري تحصيلي (بكر و سيربك، 1984) جمع‌آوري شدند. براي تحليل داده‌ها از روش‌هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه با مدل همزمان استفاده شد. يافته‌ها نشان داد خودكارآمدي تحصيلي (0/327=r)، شادكامي (0/284=r) و تاب‌آوري (0/195=r) با سازگاري تحصيلي دانش‌آموزان پسر رابطه مثبت و معنادار داشتند. همچنين خودكارآمدي تحصيلي، شادكامي و تاب‌آوري به‌طورمعناداري توانستند 18/9 درصد از واريانس سازگاري تحصيلي دانش‌آموزان پسر را پيش‌بيني كنند كه در اين پيش‌بيني سهم خودكارآمدي تحصيلي بيشتر از ساير متغيرها بود (0/05>p). نتايج حاكي از اهميت شادكامي، تاب‌آوري و خودكارآمدي تحصيلي در پيش‌بيني سازگاري تحصيلي دانش‌آموزان پسر مي‌باشد. بنابراين مشاوران و روانشناسان براي افزايش سازگاري تحصيلي دانش‌آموزان پسر مي‌توانند خودكارآمدي تحصيلي، شادكامي و تاب‌آوري آنان را از طريق كارگاه‌هاي آموزشي افزايش دهند.

Present research aimed to investigate the relationship of happiness, resilience and academic self-efficacy with academic adjustment of tenth grad boy students. This research was a cross-sectional from type of correlational. Research population were included all tenth grad boy students of Shosh county in 2017-18 academic years that from them 170 people were selected by multistep cluster sampling method. Data collected by the questionnaires of happiness (Argyle & Lu, 1990), resilience (Connor & Davidson, 2003), academic self-efficacy (Jinks & Morgan, 1999) and academic adjustment (Baker & Siryk, 1984). To analyzed data used the methods of Pearson correlation and multiple regression with enter model. The findings showed academic self-efficacy (r=0/327), happiness (r=0/284) and resilience (r=0/195) had a positive and significant relationship with academic adjustment of boy students. Also, academic self-efficacy, happiness and resilience significantly could predict 18/9 percent of variance of academic adjustment of boy students that in this prediction the share of academic self-efficacy was higher than other variables (P<0/05). The results indicated the importance of happiness, resilience and academic self-efficacy in predicting the academic adjustment of boy students. Therefore, counselor and psychologists to increase the academic adjustment of boy students can increase their self-efficacy, happiness and resilience through the workshop.