پيش‌بيني كيفيت رابطه براساس اسنادهاي ارتباطي و استانداردهاي زناشويي در ميان زنان متاهل مراكز بهداشت غرب تهران

Predicting quality of relationship based on relationship attributions and marital standards among married females of healthy centers in west of Tehran

هدف پژوهش حاضر، پيش ­بيني رضايت از رابطه براساس اسنادهاي ارتباطي و استانداردهاي زناشويي در ميان زنان متأهل مراكز بهداشت غرب تهران بود. طرح پژوهش حاضر، توصيفي از نوع پيش ­بيني است. جامعه‌ي اين پژوهش شامل كليه‌ي زنان متأهل شهر تهران بود كه از اين ميان، 150 نفر به صورت نمونه ­گيري هدفمند-داوطلب انتخاب شدند و به مقياس ارزيابي رابطه (RAS)، شاخص اسناد ارتباطي (RAM) و پرسشنامه‌ي استانداردهاي روابط خاص (ISRS) پاسخ دادند. داده ­ها با استفاده از روش­هاي آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه و توسط نرم­ افزار 25-SPSS تحليل شدند. نتايج تحليل همبستگي نشان داد كه اسنادهاي ارتباطي به طور منفي و معنادار و استانداردهاي زناشويي به طور مثبت و معناداري با رضايت از رابطه همبسته بودند. تحليل رگرسيون چندگانه نيز نشان داد كه تنها اسناد مسئوليت­پذيري سرزنش قادر به پيش­ بيني منفي و معنادار رضايت از رابطه بود. براساس نتايج، كاهش اسنادهاي مسئوليت­ پذيري سرزنش در تشكيل ارزيابي بهتر از رابطه‌ي رمانتيك در بين از اهميت برخوردار است.

The current research aimed to predict relationship qualfication based on relationship attributions and marital standards among married females in Tehran. The current research is predictive-descriptive. The statistical population of the research included all married females in healty centerz in west of Tehran among whom 150 people were recruited using purposivevolunteer sampling method and filled out Relationship Assessment Scale, Relationship Attributions Measurment, and the Inventory Special Relationships Standards. The data were analyzed using Pearson Product- Moment Correlation Coefficient and multiple regression analysis and the analyses were performed using SPSS-25 soft-wear. The results of correlation analysis showed that the relationship attributions were negatively, statistically and marital standards were positively, statistically correlated with relationship satisfaction. Also, the multiple regression analysis showed that only the attribution of responsibility-blaming was able to negatively, statistically predict relationship satisfaction. According to the results, reducing attributions of responsibility-blaming is important in contribution of a better assessment of romantic relationship.