رابطه خلاقيت هيجاني و خودكار امدي با سازگاري فردي و اجتماعي دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات تهران

The relationship between emotional creativity and self-efficacy with individual and social adjustment of students of Islamic Azad University, Tehran Research Science Branch

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه خلاقيت هيجاني و خودكارامدي با سازگاري فردي و اجتماعي دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات تهران انجام شده است. روش تحقيق حاضر از نوع تحقيقات همبستگي است.. به اين منظور از بين كليه دانشجويان كارشناسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات تهران در سال تحصيلي 94-95 نمونه اي به حجم 290 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند.براي گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي خلاقيت هيجاني آوريل (1994) ، پرسشنامه خودكارآمدي عمومي شرر و آدامز (به نقل از بختياري ، 1375) و پرسشنامه سازگاري اجتماعي بل (1961) استفاده شد. نتايج اين پژوهش با استفاده از رگرسيون و ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين خلاقيت هيجاني و خودكارآمدي با سازگاري فردي و اجتماعي دانشجويان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد (p<0.001)

The purpose of this study was to investigate the relationship between emotional creativity and self-efficacy with individual and social adjustment of students of Islamic Azad University, Tehran Research Sciences Branch. The method of this research is correlational research. For this purpose, among all undergraduate students of Islamic Azad University, Research Branch of Tehran in the academic year of 1995-94, a sample of 290 people was selected as available. To collect data, a questionnaire April's Emotional Creativity (1994), Sherer and Adams General Self-Efficacy Inventory (Bakhtiari, 1996) and Bell's Social Adjustment Inventory (1961). The results of this study, using regression and Pearson correlation coefficient, showed a positive and significant correlation between emotional creativity and self-efficacy with the individual and social adjustment of students (p <0.001)