ارزيابي روند تغييرات دما، الگوي جزيره حرارتي و پوشش گياهي ايام گرم شهر تهران

بررسي وضعيت دماي مناطق شهري و بررسي جزيره حرارتي آنها در مطالعات اقليم شهري و علوم محيطي حائز اهميت مي باشد. تحقيق حاضر با هدف ارزيابي روند تغييرات دماي هواي و الگوي جزيره حرارتي ايام گرم شهر تهران بررسي شد. در اين تحقيق براي ارزيابي روند تغييرات دماي ماههاي گرم سال، از آزمون ناپارامتري من – كندال بر روي داده هاي ديدباني ايستگاه مهر آباد تهران استفاده شد. براي آشكار سازي الگوي فضايي جزيره حرارتي شهر تهران در ماههاي گرم از تصاوير ماهواره لند ست 8 از سال 2013 تا 2015 ، براي ماههاي ژوئن، جولاي، آگوست و سپتامبر استفاده شد. در ادامه شاخص تفاضل بهنجار شده پوشش گياهي (ndvi) بر روي تصاوير محاسيه شد. نتايج نشان داد كه روند افزايشي معني داري در مولفه هاي دمايي شهر تهران وجود دارد. به طوري كه در نيم سده گذشته ميانگين دماي سالانه 4 درجه سانتيگرداد افزايش يافته است.اين روند تغييرات افزايشي در ميانگين دماهاي كمينه بيشتر از ديگر مولفه هاي دمايي مشاهده گرديد.نتايج پردازش تصاوير ماهواره ايي نشان داد كه بين جزيره حرارتي شهر و كاربري هاي فضاهاي سبز ارتباط موثري وجود دارد. استفاده از شاخص هاي گياهي نرمال شده نشان دهنده اين است كه فضاهاي سبز شهري، در كاهش پديده جزاير حرارتي در شهر نقش موثري دارند. بيشترين ميزان شاخص ndviبه طور متوسط 0.65 در سالهاي 2014 و 2015 مشاهده گرديد. كانون عمده جزاير حرارتي شهر تهران در ماه هاي گرم سال، مناطق غرب، جنوب غرب و مركز و نيمه جنوبي مي باشد. از شمال به جنوب شهر تهران با كاهش كاربري فضاهاي سبز شهري و افزايش كاربري هاي فرسوده و كارگاهي و حمل و نقل؛ ميزان گرما افزايش يافته و اقليم شهري آن منطقه متاثر از كاربري هاي شهري قرار مي گيرد. نتايج و دستاوردهاي اين تحقيق از نظر تغييرات فضايي جزاير حرارتي شهر تهران در ماههاي گرم و رنگ خطر روند افزايش دماي هوا در پيوند با گرمايش جهاني براي مديريت شهري حائز اهميت مي باشد.