برنامه مديريت تطبيقي منابع آبي استان گلستان جهت كاهش ريسك خشكسالي‌هاي آتي

استان گلستان يكي از قطب‌هاي مهم كشاورزي است. بنابراين ضرورت ايجاد مي كند تا طرحواره هاي مختلفي جهت مديريت تطبيقي آب براي سالهاي آتي ارائه شود تا بتواند بار منفي خشكسالي را كاهش و حداكثر سود را به ارمغان آورد. لذا جهت رسيدن به اين هدف، اين تحقيق با استفاده از سه دسته داده هاي رشد جمعيت، منابع و مصارف آبي استان و تغييرات كاربري اراضي، 9 طرحواره مديريت منابع آب ارائه داده است. از ميان 9 سناريوي پيشنهادي، دو طرحواره ي دوم و نهم از نظر اختصاص منابع آب نسبت به شرايط كنوني، ميزان مصرف پايين تر و متعادل تري را پيشنهاد مي دهند. اما يكي از راهبردهاي اساسي در طرحواره دوم جهت مديريت منابع آب، حذف گندم آبي بوده كه مسلماً اين سناريو از طرف كشاورزان و مسئولان با اقبال مناسب همراه نخواهد بود و بعبارتي مي توان پيش بيني نمود كه اجراي آن با شكست همراه خواهد شد. حال آنكه با عملياتي نمودن دستورالعمل طرحواره نهم و مقايسه نتايج آن با روند كنوني مصرف آب تا دهه هاي آينده پيش بيني مي شود كه بترتيب براي دوره هاي مختلف 1391-1400، 1391-1410، 1391-1430 و 1391-1450 كاهش مصرف آبي به ميزان 1311، 1425، 1663 و 1920 ميليون متر مكعب استحصال گردد.