ارتباط عادات دهاني و رفتارهاي تغذيه اي با افزايش اورجت در دندان هاي شيري گروهي از كودكان 5-3 ساله شهر اصفهان

Relationship between oral habits and feeding behavior with increased over jet in the primary dentition among a group of 3-5 year-old children in Esfahan

زمينه و هدف: عادات دهاني مجموعه اعمال عصبي عضلاني هستند كه بر روي اكلوژن تاثيرات متفاوتي مي گذارند. در صورت جلوگيري نكردن به موقع آنها موجب تغييرات نامطلوب گوناگوني بر روي روابط نرمال اكلوژن كودكان در دراز مدت مي گردد.از جمله اين تغييرات نامطلوب افزايش اورجت قدامي است كه عدم درمان به موقع و صحيح آن ميتواند عوارض نامطلوبي را ايجاد كند. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط بعضي از عادات دهاني و تاثير گذاري آنها بر افزايش اورجت قدامي انجام گرفته است. روش بررسي:اين پژوهش مقطعي بين 151 كودك پيش دبستاني 5-3 ساله انجام گرفت. گروه داراي افزايش اورجت(51=n)و گروه نرمال (100=n) شامل كودكان فاقداورجت افزايشيافته بودند. از طريق پرسشنامه، اطلاعات لازم در مورد شير خوردن از سينه مادر، شير خوردن از شيشه شير و رفتارهاي مكيدنغلط تغذيه اي جمع آوري شد. داده ها از طريق تست هاي آماري t -student، chi-square آناليز گرديد. يافته ها: 98% از كودكان در هر دو گروه داراي عادت دهاني مكيدن سينه مادر بودند.نسبت شانس افزايش اورجت قدامي در عادات دهاني استفاده از شيشه شير، مكيدن انگشت و عادت استفاده از پستانك به ترتيب 1/6، 6/9 , 1/7 برابر گروه شاهد بود.همچنين نسبت شانس افزايش اورجت قدامي با وجود همزماني دو عادت استفاده از شيشه شير و انگشت مكيدن، شيشه شير و پستانك، پستانك مكيدن و انگشت مكيدن به ترتيب 5، 1/5، 5 برابر گروه شاهد بود.وجود همزماني سه عادت دهاني، استفاده از شيشه شير، انگشت مكيدن و پستانك مكيدن شانس افزايش اورجت قدامي را 3/6 برابر مي كند. وجود همزمان چهار عادت دهاني شانسي برابر با همزماني سه عادت دهاني ذكر شده دارد. نتيجه گيري:با توجه به محدوديتهاي اين پژوهش به نظر مي رسد كه شير خوردن از شيشه شير، مكيدن انگشت و مكيدن پستانك به طور مستقيم درافزايش اورجت در كودكان پيش دبستاني تاثير داشته باشد.

Background and Aims: Oral habits of neuromuscular actions that have different effects on occlusion. If you do not stop them on time، they cause a variety of adverse changes in children with normal occlusion in long-term. One of this adverse changes is anterior overjet increased that unless to be treated properly and timely، can cause adverse effects. This study aimed to determine the relationship between oral habits and their impact on the increase of anterior over jet. Materials and Methods: This descriptive cross-sectional study was carried out on 151 preschool-children aged 3-5 years. The increased overjet group (n = 51) and the normal group (n = 100) was made up of children without increased overjet. Information on breastfeeding، bottle feeding and non-nutritive sucking habits was collected using a structured questionnaire. Data was analyzed using chi-squared test and student’s t-test. Statistical significance was set at p < 0.05. Results: 98 % of children in both groups were breast sucking oral habits. The odds ratio of increased anterior overjet with oral habits such as bottle feeding، thumb sucking and pacifier sucking habit were relatively 1/6، 6/9 and 1/7 times than normal group and the odds ratio of increased anterior overjet with simultaneous habits such as bottle feeding- thumb sucking، bottle feeding- pacifier sucking and thumb- pacifier sucking were relatively 5، 1/5and 5 times than normal group. There concurrency three oral habits، use a bottle feeding، thumb sucking and pacifier sucking a chance to increase the anterior overjet 6/3 times. Coexistence of four oral habits chance coincidence is mentioned three oral habits. Conclusion: Under the limitations of the present study، it appears increased overjet in the primary dentition in preschool children is directly related to bottle feeding، thumb sucking and pacifier sucking habits.