عنوان مقاله :
ميزان پوسيدگي و ماندگاري فيشور سيلانت مولر اول دائمي درگروهي از كودكان 9-6 ساله شهر اصفهان
عنوان به زبان ديگر :
Decay rates and retention of fissure sealant of first permanent molar at 6-9 year's old children in Isfahan
پديد آورندگان :
اعتمادي، احمد , حاج نوروز علي تهراني، مريم دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده دندانپزشكي - گروه دندانپزشكي كودكان , شاه طوسي، مينا دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده دندانپزشكي - گروه دندانپزشكي كودكان
كليدواژه :
فيشور سيلانت , پوسيدگي و ماندگاري , مولراول دائمي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: ميزان فزاينده ي بروز پوسيدگي هاي شيارها به احتمال زياد مربوط به كاهش شيوع پوسيدگي در سطوح بين دنداني مي باشد. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير ماده فيشورسيلانت در كاهش پوسيدگي دندان هاي مولر اول دائمي و بررسي ماندگاري اين ماده در زمانهاي مختلف مي باشد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي 30 نفر از كودكان 9-6 ساله كه داراي دو دندان مولر اول دائمي سالم بودند انتخاب شدند. يكي از دندانها بعنوان شاهد انتخاب شد و بر روي دندان ديگر ماده فيشورسيلانت قرار گرفت. بعد از 6و12 ماه ميزان پوسيدگي و ماندگاري ماده فيشورسيلانت بررسي شد. ماده مورد استفاده در اين تحقيق سيلانت با مارك (Deguseal) بود و ايزولاسيون با رابردام انجام شد. روش تجزيه و تحليل داده ها توسط نرم افزار رايانه اي SPSS و با استفاده از آزمون (كاي دو) بود.
يافته ها: پس از 6 ماه 20% از دندان هاي شاهد پوسيده شده بودند .ميزان پوسيدگي دندان هاي فيشور سيلانت شده در اين مدت 3/ 3% بود. بعد از 12 ماه ميزان پوسيدگي دندانهاي شاهد 6/ 26% و پوسيدگي دندانهاي سيلانت شده در اين مدت 6/6% بود (p value<0.001). ميزان گير كامل ماده فيشور سيلانت در همين زمانها به ترتيب 3/ 93 % و 90% بود (p value<0.001).
نتيجه گيري : فيشورسيلانت هاي جايگذاري شده توسط كاركنان دندانپزشكي درست آموزش ديده در پيشگيري از پوسيدگي فرورفتگي ها و شيارهاي سطوح در معرض خطر ايمن موثر و سودمند هستند. موثر بودن اين ماده با روش خوب جايگذاري و پيگيري مناسب و پوشاندن مجدد درصورت لزوم افزايش مي يابد.
چكيده لاتين :
Background and Aims: The prevalence of occlusal caries in children is a significant dental health problem. The increased proportion of caries experience attributed to pit and fissure caries is most likely due to the decreasing prevalence of caries with inter proximal surfaces. The aim of this study is to evaluate the effects of fissure sealant material in the reduction of decay in first permanent molars and consideration of retention rate in different periods.
Materials and Methods: In this experimental study 30 children aged 6-9 that have two intact first molar selected. One tooth has chosen as a control tooth and the other teeth selected for fissure sealant. After 6 and 12 months the sealant retention and caries rate evaluated. The sealant material used for this study was Deguseal. Moisture control during placement was obtaining using ruberdam.
Results: After 6 months %20 of control teeth was decayed only 3/3% of sealant teeth decayed. After 12 months 26/6% control teeth was decayed but only 6/6% control teeth was decayed (p value<0.001). After months 93/3% completely retained fissure sealant 6/7% partially retained and after 12 months 90% completely retained and 10% partially retained (p value<0.001).
Conclusion: Fissure sealants، placed by appropriately trained dental personnel، are safe، effective، and underused in preventing pit and fissure caries on at-risk surfaces-Effectiveness is increased with good technique and appropriate fallow up and resealing as necessary.
عنوان نشريه :
دندانپزشكي كودكان ايران
عنوان نشريه :
دندانپزشكي كودكان ايران